Sunday, April 17, 2011

  კოშმარი ბიოგრაფიაში წარმატების საიდუმლოა





კოელიო 3 ჯერ იძულებით ჩასვეს მშობლებმა საგიჟეთში
ჭაბუა ციმბირის ბანაკებიდან 3 ჯერ გაიქცა
ედისონი სკოლაში დებილი ეგონათ
ო'ჰენრი ვალების გადაუხდელობის გამო ციხეში იჯდა (და წერდა)
ჩინგიზ ყაენმა 14 წლისამ მოკლა ის ვისაც ის უნდა მოეკლა
იოჰან სებასტიან ბახი მერვე შვილი იყო
შოპენს მამა კეტავდა ოთახში პიანინოსთან

ყველა მათგანი მათ ბიოგრაფიაში არსებულმა კოშმარულმა ეტაპმა აქცია წარმატებულად. 

ცხოვრება, ცივილიზაცია  მიდის მეტი შეცდომებიდან ნაკლები შეცდომებისკენ, მეტი შიშისგან ნაკლები შიშისკენ, ქაოსოდან წესრიგისკენ. 
შედეგად მცირდება კოშმარული ბავშვობის ალბათობა. 
შესაბამისად მცირდება გენიოსის ჩამოყალიბების აალბათობა. 

მაგრამ, რა ჯობია? 
500 000 ტანჯული ბავშვისგან 1 გენიოსი დაიბადოს და 499 999 ჩაგრული ფსიქოპათი, თუ 500000 ვე იყოს წესიერი ნორმალური ადამიანი და მათში არ ერიოს ერთი გენიოსი?


რა ჯობია, იყო ებრაელი იამაყო ყველაზე მეტი გენიოსით პოპულაციაში და ამავე დროს გყავდეს ყველაზე მეტი შიზოფრენიკი პროცენტულად, თუ იყო წესიერ მალაზიელთაგან ერთერთი და გარს 100% წესიერი პროფესიონალი მოქალაქე მალაზიელები გეკვრეს?და არ გყავდეს არცერთი გენიოსი ისტორიაში?

ჩვენ ქართველები რკინის ღობეშემორტყმულ სსრკ-ში ნაწილობრივ ვღებულობდით მსოფლიო ებრაელობის ფუნქციას - ანუ იმ ფუნქციას, რომელიც ებრაელებს აქვთ მორგებული მსოფლიოში. 

ანუ ვიყავით საშუალოარითმეტიკულ სსრკ- ელზე მეტად წარმატებული ხელოვანი, მსახიობი, ექიმი, მეცნიერი, პოლიტიკოსი, მწერალი, საზოგადო მოღვაწე. 
ჩვენი ნიშა სსრკ კინემატოგრაფში მტკიცე მორალური კატეგორიების დანერგვა იყო, იმაზე უფრო ეფექტურად, ვიდრე ამას ურა პროპაგანდული ფილმები ახერხებდა.
იყო თუ არა  ჩვენი რენომე სსრკ-ში საშუალოსტატისტიკურ სსრკ- ელ ადამიანთან შედარებით რაიმე აღმატებული გენეტიკური ნიჭიერების შედეგი? 
იქნებ ჩვენ, ქართველები როგორც პოპულაცია, უფრო ხშირად ვიყავით კოშმარული ბავშვობის სცენარით ნაიარევები? 
მართალია ქართული შვილის აღზრდა ძირითადად ხასიათდება ბავშვის განებივრებითა და გათავხედებით,  30 წლამდე ბავშვობის ასაკის გახანგრძლივებით, მაგრამ თითქმის ყველა ბავშვი გადის ორ მწარე ეტაპს

1.6 თვემდე ბავშვებს ტანჯავენ ლოზუნგით - არ გავანებივრო
2.33 წლამდე შვილი ბავშვია, რომელსაც ასევე შვილიკო ცოლი ჰყავს, და იმ შემოსულ შვილსაც აღზრდა სჭირდება (33 წლამდე!).     

ნორმალურ, განვითარებულ ქვეყანაში არ გაიზრდება ადამიანი, ვისაც მთელი ცხოვრების ქვეშეცნეულ მიზნად იმის მიღწევა ჰქონდეს, საკუთარ მშობელს დაუმტკიცოს, რომ უსუსური არაა.

1 comment:

Anonymous said...

hello there and thank you for your information – I've certainly picked up anything new from right here. I did however expertise some technical points using this website, as I experienced to reload the site a lot of times previous to I could get it to load correctly. I had been wondering if your web host is OK? Not that I am complaining, but slow loading instances times will sometimes affect your placement in google and can damage your high-quality score if ads and marketing with Adwords. Well I'm adding this RSS to my e-mail
and can look out for much more of your respective exciting content.
Make sure you update this again very soon.
Also visit my webpage :: transfer news arsenal m'vila