იოჰან ბოსკამპი

იტალია:საქართველო
ბოდიში, საქართველო:იტალია 0:2


საქართველოს ნაკრებმა თბილისში იტალიასთან ნოლით ორი წააგო.
ქვეყნებს შორის ძალების, თუნდაც ამ შემთხვევაში საფეხბურთი ძალების გათვალისწინებით ეს მაინცადამაინც არ უნდა გვეწყინოს. იტალიის ნაკრები საქართველოს ნაკრებს 2-ჯერ კი არა, 22-ჯერ ჯობნის. ასე რომ არ ვწუწუნებ. იტალიელებმა ამ თამაშში გოლიც კი ვერ გაგვიტანეს. 2 ავტოგოლი ქართველთა ფავორიტ კახა კალაძის ანგარიშზეა.

პირველი ავტოგოლი ვნახე, მეორე აღარ მინახავს. ალბათ ისიც პირველივით, თავგანწირული თავდაცვითი მანევრის უიღბლო დასასრული იყო.

ნაკლები რომ ეაქტიურა ალბათ არ გახდებოდა ერთ თამაშში ორი ავტოგოლის ავტორი. არა უშავს, ბურთი მრგვალია, ეს თამაში კი კარგი იმიტომაა, რომ წინსაწარგანუსაზღვრელობა მასში დიდი დოზითაა.



თამაშის შემდეგ ინტერვიუში თქვა ის რაც უნდა ეთქვა მაღალი კლასის გუნდის მოთამაშეს - რა ვუყოთ, ფეხბურთში ხდება ხოლმაე ასე, და ახლა მთავარია არ დავკომპლექსდე და მომავალში მცდელობა არ შევამციროო (სიტყვასიტყვით ვერ ვიხსენებ, მაგრამ აზრი ასეთი იყო).

კახისნაირი ტვინის წყობა ქონდეთ კიდევ ერთი-ორს წინ ვიქნებოდით საფეხბურთო სამყაროში, მაგრამ არ გვყავს.


Michael Jordan



"I can accept failure, but I can't accept not trying." – Michael Jordan

"I've missed more than 9000 shots in my career. I've lost almost 300 games. 26 times, I've been trusted to take the game winning shot and missed. I've failed over and over and over again in my life. And that is why I succeed." – Michael Jordan

"Some people want it to happen, some wish it would happen, others make it happen." – Michael Jordan

"Just play. Have fun. Enjoy the game." – Michael Jordan

"One thing I believe to the fullest is that if you think and achieve as a team, the individual accolades will take care of themselves. Talent wins games, but teamwork and intelligence win championships." – Michael Jordan



Re:

26 times, I've been trusted to take the game winning shot and missed. I've failed over and over and over again in my life. And that is why I succeed." – Michael Jordan

მე კი ეს წერილი ქართულ ფეხბურთზე, ერთმა აზრმა დამაწერინა, ავტოგოლები უბრალო დროჟი აღმოჩნდა ჩემთვის.

აი ეს აზრიც.

საქართველოს ნაკრები დღეს უკეთესი იქნებოდა მის მწვრთნელად 1999 წელს დანიშნული იოჰან ბოსკამპი რომ გაგვეჩერებინა.

ბოსკამპის შემდეგ მასზე კლასითა და რეპუტაციით 10-ჯერ აღმატებული მწვრთნელები გვყავს, მაგრამ ვერ შევეშვით ყველა წარუმატებლობაზე ხელის გაშვერის მავნე ჩვევას - ჩვენ ქართველები ყოჩაღები და ჭკვიანები ვართ, აი მწვრთნელი რომ გვეგონა მაგარი, თურმე ფულის საშოვნელად ყოფილა ჩამოსულიო.

არადა მიზეზი ჩვენშია, ისევე როგორც საერეთოდ ცხოვრებაში.



10 წელი დაგვიკარგია ბოსკამპის შემდეგ.

ავტოგოლები არ მალაპარაკებს, მალტასთან მარცხია მთავარი ფიასკო.