ჩემი 5 ოცნება

ჩემი 5 ოცნება
for forum.ge


ეს ბლოგური თამაშია, რა ქვია არც ვიცი. ფეხბურთის ტრიბუნებზე ტალღის პრინციპი აქვს, გადაუვლის ყველას და ჩაიკარგება, მაგრამ webში რჩება.
ერთი ვინმე იწყებს თავისი თემის შეთავაზებას 5 ბლოგერისთვის, რომელთაც უნდა დაწერონ თავისი წერილი ამ თემაზე და თვითონაც 5 სხვა ბლოგერს შესთავაზონ ემ თემაზე თავისი წერილის დაწერა.

ამ ბლოგოსფეროში ისედაც რაღაც დაუპატიჟებელი სტუმარივით ვარ.
-ასაკით ძირითად ბლოგერებზე დიდი ვარ,
-თემატიკა განსხვავებული მაქვს, უფრო ბოროტი და ჯიჯღინა,
-იქ ბევრი კარგი ადამიანი იყრის თავს, მომწონს მათთან ურთიერთობა, მაგრამ კონკრეტულად ჩემი "სასლოვიედან" ფაქტიურად არავინაა.

ერთერთმა ბლოგერმა -unaamagraმ შემომთავაზა (ე.წ. დამტაგა) დამეწერა ჩემი 5 ოცნება.
მივწერე მადლობა და შევპირდი, რომ ოდესდმე მართლაც დავწერდი ჩემს პირადულ 5 ოცნებას. დავპირდი რომ ჩემს თემებს (საზოგადოება, პოლიტიკა, საქართველო..) გვერდზე გადავდებდი და დავწერდი ჩემზე.


გავიდა დრო და ვერაფრით მოვუყარე ჩემს ოცნებებს თავი (მაქვს როო?) ყველა ჩემი ძლიერი სურვილი ისევ საქართველოსკენ ტრიალდებოდა.


ხოდა დავყევი.

გადავწყვიტე რომ ფორუმის პოლიტიკოსებისთვის შემეთავაზებინა ეს უსახელო თამაში.
დაწერეთ თქვენი 5 პოლიტიკური ოცნება.


ამ 5-ში არ შედის ერთი, რომელიც ყველას საერთო გვაქვს - საქართველოს გაერთიანება.
ეს ისედაც იგულისხმება.



ჩემი არაპირადული 5-ეული.

(ახლა ვიწყებ ფიქრს)
- ღმერთო, მომასწრე იმ საქართველოში ცხოვრებას, სადაც ინაგურაციას და პარლამენტის გახსნას პატრიარქის დასწრება არ ჭირდებოდეს (დღეს ჭირდება).
- სადაც აზერბაიჯანელ მის საქართველოს ავირჩევთ.
- სადაც ქართულ ჯარში აზერბაიჯანელი და სომეხი იმეგობრებს.
-სადაც ჩახრინწული ზონურ-სამხედროპატრიოტული რუსული სიმღერისთვის მარშრუტკის მძღოლს ხალხი გადმოაგდებს.
-სადაც "პროპკის" შემქმნელი უწყვეტ ხაზსიქით გადასულ თავხედს ყველა მძღოლი ერთად აიძულებს უკუსვლით მოძებნოს თავისი ადგილი ყველაზე უკან.
- სადაც სომხებთან არა ქობულეთური და აზერბაიჯანელებთან არა ბაქო-ჯეიხანური, არამედ რეალურ პატივისცემაზე დამყარებული ურთიერთობა გვექნება.
- სადაც საქართველოსთვის თავგანწირვას რელიგია აღარ დაჭირდება.