ფეისბუკი

ფეისბუკზე დიდი ხნის წინ დავრეგისტრირდი.
დავრეგისრტირდი და .. მისი არსებობს საფუძვლიანად დავივიწყე.
დღეს საკუთარი შვილის წინამძღოლობით ფეიბუკზე "ექსკურსია" მოვაწყე. აღმოვაჩინე, რომ ჯერ კიდევ ვარ დარეგისტრირებული, რომ ხალხს ჩემთან დამეგობრების თუ "E-დამეგობრების" შეკითხვები გამოუგზავნია, მე კი უპასუხოდ მყოლია ამდენ ხანს. სორრი.
ამიერიდან შევეცდები ფეისბუკის რეგისტრირებული წევრიდან მომხმარებელ წევრად ვიქცე.
ვნახოთ რა გამოვა.
აქამდე ბლოგსპოტი სრულად აკმაყოფილებდა ჩემს ჭიას, ახლა არ ვიცი მისი გემოვნება რამდენად მოითხოვს ფეისბუკს.

ერთია, წინასწარ ვიტყვი.
ტაბუების შემქმნელი ნატურა ვარ.
ოღონდ ეს ტაბუები მხოლოდ ჩემთვის მინდა. თუმცა ჩემი შექმნილი ტაბუები ნაწილობრივ გავრცელებული მაქვს ჩემს ოჯახზეც (ცოლშვილზე).

ეს ტაბუებია:
არასდროს მქონია რუსული მენიუ მობილურში,

არასდროს მქონია რუსული ვინდოუსი,

არცერთი რუსული საიტი არ არის ჩემს ფავორიტებში,

არცერთი რუსული სიმღერა არ არის ჩემს MP3-თეკაში,

არასდროს შევსულვარ "ადნაკლასნიკებში",

არასდროს მითქვამს ახალი წლის შემდეგ, რომ რუსულ არხებზე კარგი გადაცემები იყო და ჩევნი კი არ ვარგოდა,
ჩემს ტელევიზორში რუსული არხები (ნათარგმნი დისქავერები არ ითვლება) 17-ის შემდეგ მაქვს.

ტაბუ არა, მაგრამ წიკებში (აკვიატებულ უცნაურობებში) გადის აგრეთვე ჩემი პოზიციაც:

-არ დავრეგისტრებულიყავი აფხაზეთში ნაომრად და შესაბამისად არ ამეღო ყოველწლიურად დაახლოებით 1500 ლარი, რომელიც დღგ-ში მიდის.
-დავრჩე დღევანდელი ხელისუფლის გულშემატკივრად, იმის მიუხედავად, რომ ჩემი შემოსავალი შევარდნაძის დროიდან ციფრებით უმნიშვნელოდ გაიზარდა, მსყიდველობითი უნარით კი შემცირდა.
ფეისბუკში ჩემი ავატარის ისტორიაა.

შემოიხედეთ.
www.facebook.