ლუვრი

ადგილი სადაც კაცობრიობის ცხელი გული ასვენია.
სახლში რაც თავი მახსოვს ერთი სქელტანიანი მეწამული ფერის ფრანგული ალბომი მაქვს. ალბათ მამიდაჩემს აჩუქა ვინმემ. ან შეიძინა ძალიან ძვირად "დახლქვეშიდან" აბა მაშინ, ბრეჟნევის დროს ასეთი წიგნები არ იყიდებოდა.
ამ წიგნის ილუსტრაციებით ვიცი მე კაცობრიობის ისტორია, ეს წიგნი ლუვრის ატლასია, ჩემს მიერ ათასჯერ დათვიერებული და სამწუხაროდ ვერწაკითხული. თუმცა ამ ბოლო გარემოების წყალობით ირაციონალუ რი თაყვანისცემის ობიექტად  ქცეულლი. 
იმ დილას ლუვრისკენ გზაზე გავიაზრე რომ ლუვრი მხოლოდ უდიდესი მუზეუმი, ან თუნდაც მსოფლიოში უდიდესი მუზეუმი კი არ არის, არამედ კაცობრიობის მუზეუმია, ჰომო საპიენსის ისტორიის მუზეუმია. 

ლუვრიდან გამოსვლისას ეს გრძნობა გამიმძაფრდა, ადამიანმა რომ მოინდომოს სამყაროს აჩვენოს თავიისი მზეუმი და ეს მუზეუმი მთვარეზე ააშენოს, იქ ლუვრი უნდა გადაიტანოს.
დიახ სრულიად კაცობრიობის მუზეუმი უკვვე არსებობს. ის ფრანგებმა დააარსეს და საუკუნევების განმავლობაში ზარდეს.
ლუვრის დათვალიერებისათვის მხოლდ ერთი დღის დახარჯვა იმ დღეში გაგდებს როგორშიც იქნებოდი კლაუდია და ნაომი ერთდროულად რომ გისრულებდნენ თავხედ ოცნებებს, შენ თვალახვეული იყო და თანაც დარწმუნებული, რომ ეს ქალები პოსეიდონის ნგრევა სგადარჩენილი ზემო იმერელი ბანოვანები. ძნელი ალეგორიაა, მაგრამ დოკუმენტური. მართლა მეუფლებოდა ასეთი განცდა, როდესაც დარჩენილი სანახავი მარშრუტის სიდიდის გათვალისწინებით აჩქარებულები  რუსთაველზე სეირნობის სიჩქარით ჩავუვლიდი ისეთ ექსპონატებს, რომელზეც ერთი დღე თუ არა, ერთი საათი მაინც უნდა დაგეხარჯა, გეცქირა გაშტერებულს, წაგეკითხა მისი შექმნის, აღმოჩენისა და ლუვრში გადმოტანის ისტორია. 
ვერ ჩამოვყვები აუცილებლად სანახავ ექსპონატებს. ამის ნაცვლად გირჩევთ ლუვრის სტუმრობის წინა დღეებში შეიძინოთ ლუვრის შესახებ წიგნი. საერთოდ მუზეუმების წიგნები აუცილებლად უნდა შეიძინოთ და თუ საშუალება გექნათ ძვირიანი და დიდი. 
თუ თქვენ ჩემსავით პირველივე საღამოს სეირნობისას აღმოჩნდით ლუვრის ეზოში, ლუვრის შუშის პირამიდაში ჩადით და მოითხოვეთ უფასო სქემები ტურისტებისათვის, რომელსაც ლუვრში შესვლის წინა საღამოს გადახედეთ, მერე რომ არ დაიბნეთ.
ჩვენ გიდი არ გვყოლია და მისი აყვანის მიზანშეწონილობაზე ვერაფერს გეტყვით. 
მსმენია რომ ძვირია, 200-თუ 300 ევრო. თუ საშუალება გაქვთ ან ჯგუფთან ერთად ხართ, უნდა აიყვანოთ. უამრავ საოცარ და მნიშვნელოვან ამბავს შდიტყობთ და ჩემსავით ბევრი შეკითხვა პასუხგაუცემელი არ დაგრჩებათ. 
მაგრამ თუ გიდი გამოირიცხა, 
მუზეუმში წაიღეთ  წინასწარ ნაყიდი წიგნი ლუვრის ატლასი. ლუვრში წარწერები მხოლოდ ფრანგულია და ძნელი ამოსაცნობი. მაგალითად მიშელ ანჟელ მიქელანჯელოა, დელაკროიქსი დდლაკრუა, წარწერები ინგლისურად რომც იყოს საკმარისი არ არის.
მე აუდიოგიდი ავიღე, 6 ევროდ, თუმცა სანამ გავერკვიე უკვე მესამე დარბაზში ვიყავით, შემდეგ კი ბატარია ორჯერ დამიჯდა, და საათების განმავლობაში უსარგებლოდ მეკიდა კისერზე.  აუდიოგიდი ყოველ დარბაზში მხოლოდ  1-3 ექსპონატის შესახებ მოგითხრობს. თუმცა არ წამიგია, რა ინფორმაციაც მომცა აუცილებლად მოსასმენი აღმოჩნდა.

პ. ს. კაცობრიობის ერთობლივ მუზეუმს რაც შეეხება ჰიპერბოლა ვიხმარე. ლუვრს აკლია ჩინეთი იაპონია, ინდოეთი და მაიას მარგალიტები, ჩვენი ოქროს ფონდის ანტიკური კოლექციაც ერთ დიდ დარბაზს ღირსეულად დაიჭერდა სხვა სუპერექსპონატების გვერდით. 
არადა კავკასია იქ ერთადერთი სომხური ხაჩკარით- ქვის მოჩუქურთმებული ჯვრით არის წარმოდგენილი.