არ მიყვარს სიტყვები "მეზიზღება", "ვერ ვიტან".
მიმაჩნია რომ ზედმეტად ემოციური და ნეგატიურია.
ჩემს შვილებს ავუკრძალე ეს სიტყვები და მიჯერებენ.
"არ მომწონს", "არ მიყვარს", "ცუდია" უკეთესი სიტყვებია.
მაგრამ არის სიტუაციები რომელთაც მოლოდ ეს ცუდი სიტყვები შეესაბამება.
1993-1996 წლებში ბავშვთა რესპუბლიკური საავადმყოფოს რეანიმაციაში ვმუშაობდი ავადმყოფ ბავშვთა დაახლოებით მესამედი ტუბერკულოზური მენინგითით იყო ავად. მათი დიდი ნაწილი იღუპებოდა, ზოგი სამუდამო ინვალიდად რჩებოდა.ტუბერკულოზური მენინგიტის შემთხვევები იმდენად ხშირი იყო, რომ დიაგნოზებს ექიმის გარეშე, ექთნებიც სვამდნენ. დაავადებულები 1991 წლის შემდეგ იყვნენ დაინფიცირებულები და მათი ასაკი ჩვილობიდან 2-3 წლამდე მერყეობდა.
საქმე იმაშია რომ, იმ დროინდელმა ტერორისტულმა ცვედანმა ხელისუფლებამ ვერ უზრუნველყო ახალშობილთა აცრა ანტიტუბერკულოზური - კალმეტ-გერენის (ბეცეჟე) ვაქცინით.
აი ვინც იმ დროს ბავშვთა ვაქცინაციაზე იყო პასუხისმგებელი და ჯანდაცვის სამინისტროს კაბინეტის კარს სამუშაო დღის ბოლოს მშვიდად იხურავდა, ის ადამიანი მეზიზღება.
Tuesday, April 29, 2008
ტუბერკულოზური მენინგიტი
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment