Sunday, April 6, 2008

ბუშები



მამა ჯორჯ ბუშმა 1990ში მოსკოვში ვიზიტისას გორბაჩოვის საამებლად განაცხადა გამსახურდია მდინარის აღმა მიცურავსო.

ამ განცხადებას მოჰყვა ქართული ინტელიგენციისა და ელიტის დარაზმვა გამსახურდიას წინააღმდეგ.

მართალია გამსახურდია სამხედრო აჯანყების შედეგად იქნა გადაგდებული, მაგრამ იდეოლოგიია ამ აჯანყებულებს სწორედ ბუშით ზურგმოცემულმა ამ ელიტარულმა ჯგუფმა შეუქმნა.


ამრიგად მამა ბუშმა უმნიშვნელოვანესი როლი ითამაშა 1991 წლის სამხედრო გადატრიალების იდეოლოგიური წინაპირობების შექმნაში.

თავისთავად ჯორჯ ბუშის ამ განცხადებას აჯანყება არ უნდა მოჰყოლოდა, მაგრამ ქართულ ისტერიულ-ფატალისტურ ბუნებას დაემატა რუსული იარაღი აჯანყებულების ხელში და მან სწორედ ასეთი გაგრძელება ჰპოვა.

1991 წლის სამხედრო გადატრიალებამ საქართველო 15 წლით გადააგდო ქაოსსა და კორუფციაში.

2003 წელს თბილისს ჯორჯ ბუში, უკვე ჯორჯ ბუში უმცროსი ეწვია. ეს ვიზიტი საქართველოს რეიტინგის, მსოფლიოში ადგილისა და პერსპექტივისათვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო.
ბუშმა ამ ვიზიტით 9 მაისს მსოფლიოს ლიდერების მასპინძელი პუტინი გაანაწყენა, 9 მაისს საღამოსვე გამოფრინდა მოსკოვიდან თბილისისკენ. მაშინ ვამბობდი შვილი ბუში ცდილობს მამის ცოდვის გამოსწორებას მეთქი.
დღეს, მას შემდეგ რაც ბუქარესტის ნატოს სამიტი დამთავრებულია, კვლავ ის ჩემი შეფასება მახსენდება - ჯორჯ ბუში უმცროსი მამის ცოდვის გამოსყიდვას აგრძელებს და.. იქნებ გამოისყიდოს კიდევაც.

დაველოდოთ.

რაც შეეხება ბუშის ადგილს მსოფლიო ისტორიაში, გავრცელებული სარკასტული და კრიტიკული რეპორტაჟების მიუხედავად, მე ამ ადამიანს ასე ცალმხრივად არ ვაფასებ.

ბუშმა 2 ისტორიული ომი მოიგო, ავღანეთთან და ერაყთან. ორივე ეს ქვეყანა მსოფლიოს კიბოდ იყო ქცეული ბოლო 20 წლის განმავლობაში. რუსები მათ დაუმარცხებლებად აფასებდნენ და ხელებსაც იფშვნეტდნენ
ამერიკის შესაძლო დამარცხების მოლოდინში.

ამერიკას ჯერ ძალიან ტკივა ეს ომები:

*ერაყთან ომში დაიღუპა 4000 (ოთხიათასი) ამერიკელი სამხედრო. 4000-მა ამერიკელმა თავისი ამერიკული სიცოცხლე თავისი ამერიკული პენსიის პერსპექტივით შესწირა ამ, ქართველოსთან 400 და ამერიკიდან 8000 კილომეტრით დაშორებულ ქვეყანაში ტირანიის დამარცხებას. მათ დაამარცხეს 1000000 მებრძოლიანი ფედაინების ერაყული არმია.


*დახარჯულია 800 მილიარდი დოლარი. ე. ი. თითოეულმა ამერიკელმა ერაყითვის გაიღო 2500 დოლარი.


*ამერიკელებმა ჯერჯერობით ვერ მოახერხეს დემოკრატიის აშენება ერაყში და ავღანეთში, მაგრამ სახელმწიფოს დონის ტერორიზმ-ფუნდამენტალიზმი ორივე ამ ქვეყანაში აშკარად აღკვეთილია.

ამერიკისა და ევროპის კომფორტული მოსახლეობის დიდი ნაწილი ბუშში ხედავს ამ პრობლემების, დიდ განცდებისა და ხარჯების მიზეზს, რაც მათ არაფერში არ სჭირდებათ.

მაგრამ, გმირს დრო აჩენს, აბელ არავიძეს კი არ უთქვამს პირველად.

შვილმა ბუშმა ამ უცაბედად დაპატარავებულ და საფრთხეებით აღსავსე მსოფლიოში ორი ომი მოიგო. მოქილიკე ჟურნასტები და ოპოზიციონერები ისტორიის სახელმძღვანელოში არ დარჩებიან.

1 comment:

Giorgi said...

კაი ახლა, ქართველების სისულელეს და თვითდესტრუქციისკენ მიდრეკილებას მამა ბუშს ნუ დავაბრალებთ. 90-იანებში 15 წლით ქაქში ჩაჯდომა ჩვენი ბრალია. შევეცადოთ გავიაზროთ ეს და მომავალში აღარ გავიმეოროთ :)