ისევ "ცხელი შოკოლადი"
ახალი ნომერი მივიღე, გამოწერილი მაქვს.
ჩემს ერთერთ წინა პოსტში გამოთქმული ჩემი პროგნოზი, ეს კარგი კაცი - მარკ მალენი მომავალ ანალიზს საქართველოს შესახებ ალბათ 5 წლის შემდეგ დაგვიწერს მეთქი, არ გამართლდა, აპრილის "ცხელ შოკოლადში" მისი ახალი სტატიაა "მიშას შემდეგ".
დღევანდელი სტატია უფრო კატეგორიული, მაგრამ მაინც კეთილგანწყობილი ჭკვიანი კაცის ნაწერია.
ბედნიერი ვიქნები ისეთ ქვეყანაში, ისეთ საქართველოში მომიწიოს ოდესმე ცხოვრება, რომელშიც ამ სტატიას სრულად დავეთანხმები.
ამ ანალიზში ბევრი რაციონალური და ლოგიკური წერია, ბევრ რამეს მეც უპირობოდ დავთანხმებოდი.
მაგრამ..
ჩემსა და მარკ მალენის მოსაზრებებს შორის ერთი პრინციპული სხვაობაა.
მისი სასურველი, საგულშემატკივრო საქართველო დემოკრატიის ოაზისია დედამიწის ამ ჭრელ რეგიონში. მისთვის დიდი სხვაობა არ არის ეს დემოკრატიის ოაზისი საქართველოს ფორმის იქნება თუ ვაშლის ნაჭამის. ანუ იმ ფორმის, რაც რჩება საქართველოსაგან აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის გარეშე.
ჩემთვის და იმედია შენთვისაც
ქართველო საქართველოა.
მე ამ საერთო მიწისათვის საკუთარი სიცოცხლე გავრისკე. მე და იმედია შენც, დავთმობთ კომფორტს, ამბიციებს, პირად კეთილდღეობას, იქნებ ჯანმრთელობასა და ღმერთმა ნუ ქნას, სიცოცხლესაც რომ
საქართველო ისეთი ფორმის იყოს, როგორიც საქართველოა.
დღეს საქართველო, რომელიც ღირსებას იბრუნებს და ტალახში სახით ჩამხობილი მდგომარეობიდან წამოდგომას ცდილობს, მას ხელ-ფეხში ჩაფრენილი ხაფანგები, აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის ტერიტორიაზე მოკალათებული სეპარატისტულ-იმპერიული ხაფანგები უფრო და უფრო უჭერს და ისევ ქვემოთ ექაჩება.
ჩემი სურვილია ქართველებმა აიღონ
ისეთივე პასუხისმგებლობა თავისი ქვეყნის წინაშე, თავისი ქვეყნის წინაპრებისა და შთამომავალთა წინაშე, როგორიც აქვთ ებრაელებს, სომხებს თუნდაც მარკ მალენის თანამოქალაქეებს - ამერიკელებს.
Tuesday, April 29, 2008
მე და იმედია შენც
Posted by cartwheel at 12:31 PM
Labels: "ცხელი შოკოლადი", აფხაზეთი, აშშ, რუსეთი, საზოგადოება
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment