უწესო ხალხის რევოლუცია

დღეს 25 ნოემბერია, მალე საგანგებო მდგომარეობა მოიხსნება და აგერ ვნახავთ, შეგვიძლია თუ არა ქართველებს (პირველ რიგში მასმედიას) ახალი რეალობის მიღება, შეგვიძლია თუ არა ცვლილებებს მივყვეთ და გავერკვეთ მასშტაბებში.

მე ვეჭვობ რომ საგანგებო მდგომარეობის მოხსნის შემდეგ კვლავ დაგვიმზადებენ სიძულვილის პილულებს ტელევიზიები. კვლავ უნდა ვისმინოთ ვითომ პრინციპულ, ვითომ თავისუფლების მოყვარულ, ვითომ ჩვენს დამცველ ადამიანებს, რომლებიც სინამდვილეში ეშმაკსაც შეეკვრებიან რომ მოიგონ. მე არ მიმაჩნია ობიექტურ ადამიანებად არცერთი ოპოზიციონერი ლიდერი.

ვის უნდა დავუჯერო? "რესპუბლიკელები" მეჩვენებოდნენ კანონზე ორიენტირებულ, კონსტიტუციის დამცველ, შედარებით გაწონასწორებულ და განათლებულ ადამიანებად, მაგრამ ნოემბრის მიტინგებით გამოჩნდა რომ: ისინი არ არიან გაწონასწორებული და პრინციპული, თვრებიან ძალაუფლებით (20 ათასი კაცის მეთაურობამ 3 დღის განმავლობაში ისინი გარყვნა - არჩევნების თარიღის გადმოტანის მოთხოვნა უცებ გადაზარდეს ანტიკონსტიტუციურ მოთხოვნაში - პრეზიდენტი წავიდეს, პრეზიდენტი ჩვენ არ გვყავს. სწრაფადვე შწექმნეს ყველა ქართველისთვის (ყველა არა, იმათი ვისაც 15 წლის მახსოვრობის უნარი მაინც აქვს) საძულველი ორგანო "სახელმწიფო საბჭო", როგორც ჩანს კიტოვანისა და ჯაბა იოსელიანის იდეები ჯერ კიდევ ცოცხალია ქართველთა მოკლე ტვინებში. მოკლედ "რესპუბლიკელებიც" ჩამოცილდნენ ჩემს საიმედო სამომავლო უკეთეს საქართველოს.
არადა ჩვენ ბევრნი ვართ, წესიერი და ამავე დროს პატრიოტი ადამიანები, რომლებსაც ეს ქვეყანა უკეთესი გვინდა იყოს, ჩვენც ბევრ რამეს არ ვეთანხმებით, ჩვენი წარმოსახვითი იდეალური მთავრობა ამ ქვეყანას იქნებ ბევრ საკითხს სხვანაირად გაძღოლოდა. ე. ი. მზადა ვართ რომ მივემხროთ, ვუგულშემატკივროთ იმ პოლიტიკურ მოზრაობას რომელიც ააშენებს ისეთ საქართველოს რომელსაც ჩვენ ვოცნებობთ: არა მარტო ძლიერი და გამთლიანებული, არამედ კონსოლიდასციაზე და არა დაჩაგვრაზე ორიენტირებული, ვეტერანებისა და პენსიონერების პატივისმცემელ საქართველოს.

ვოცნებობთ წესიერ საქართველოზე, წესიერი კანონდამჯერე მოქალაქეების ქვეყანაზე, მოწესრიგებულ და ორგანიზებულ ქვეყანაზე. ვინაიდან ასეთი საქართველოს მშენებელი ძალა არ ჩანს იძულებული ვარ ავირჩიო მათში ვინც არის და რას ვხედავ?

არ დატკბე მიღწეული შედეგით კორუფციის წინააღმდეგ ბრძოლაში და შენი პოლიტიკური მომხრე თუ შენს მიერ დანიშნული მოხელე ამხილო და გაასამართლო, თითო თითოდ "გააფუჭო" ქურდები და ამით დასცე ქურდების აქამდე ხელშეუხებელი ავტორიტეტი, შექმნა პოლიცია რომელიც ხალხს არ სძულს და პატივს ცემს, შექმნა ჯარი რომლის სიძლიერე შენს მტერს შეაშინებს, მოიზიდო ინვესტიციები, მოაწესრიგო საზღვარი და საბაჟო, გაზარდო ბიუჯეტი იმდენად რომ, საქართვგელოს ყველა ქალაქსა თუ სოფელში რაღაცა , თუნდაც მცირე გააკეთო, ხელი დაატყო.
ეს შეძლო სააკაშვილმა.

ამიტომ, და კიდევ იმიტომ ,რომ მე წესიერი ადამიანი ვარ და მზად ვარ ქვეყნის მიერ არჩევნებით არჩეულ ადამიანს ვუწოდო პრეზიდენტი 5 წლის განმავლობაში, მე პრეზიდენტის მომხრე ვარ.

მე მიხარია რომ "უწესო ხალხის რევოლუცია " არ შედგა.

საქართველოს ყოფაქცევაში მინუსი დაეწერა, მაგრამ მინუსი უკეთესია ვიდრე კლასიდან გაგდება და ზუსტად ასე გაგვაგდებდნენ ევროპული ოჯახიდან წესიერი ევროპელები, როგორც შეგვიკედლეს.
არ მოგწონთ ჩემი პოზიცია? მომწერეთ! მე თქვენს აზრს (ვინც აქამდე კითხვა შეძლო) პატივს ვცემ.

კობა დავითაშვილი

" ისენი ტყვიებს გვესვრიან, ჩვენ ყვავილები ვესროლოთ! " ტყვიით მოკლული ზ. გამსახურდია 1991 წ.

კობა დავითაშვილი
დღეს 8 ნოემბერია გუშინ მზად ვიყავი ეს კაცი მეცემა. ის ამაზრზენად იქცეოდა მიტინგებზე. იბღინძებოდა ქვეყნის ბატონ პატრონივით, აგულიანებდა ხალხს საქართველოს აყირავებისკენ, სამ მიკროფონ ჩაბღუჯული ტელეკამერების წინ აგინებდა პრეზიდენტს. ტელეეკრანზე მის ყველა თვითდაჯერებულ იდიოტურ გამოჩენას ჩემგან გინება მოჰყვებოდა, მიიღებ ცხვირში მეთქი ვუთვლიდი, მაგრამ..
ამ ამბავს სანერვიულო გაგრძელება მოჰყვა. 8 ნოემბერს, საგანგებო მდგომარეობის პირველ დღეს, დილით გავიგე ჩურჩულით ნათქვქმი სამწუხარო ამბავი, რომ კობა დავითაშვილი მკვდარია.. ეს ამბავი უკვე მოსდებობა თბილისს და ახალშეხვედრილი ადამიანები უკვე ერთმანეთს უდასტურებდნენ ამ ამბის სიმართლეს. საკუთარი სიმართლის დასადასტურებლად მოჰყავდათ ის ფაქტები რომ დღეს დილიდან საინფორმაციო გადაცემები აიკრძალა და ქალაქის დიდი ქუჩები ავტობუსებით იყო გადაკეტილი. მეც დავავიჯერე რომ ასეა, ძალიან შევწუხდი. ძალიან შემეცოდა ეს მსუქანი, ენერგიული, ხშირად მომღიმარი, კარგად მეტყველი და უბრალო ხალხის დამცველი კაცი, რომლის პოლიტიკურ შეხედულებებს არ ვიზიარებდი, მაგრამ მის გულწრფელობაში ეჭვი არ შემიტანია. ერთია რომ შემეცოდა კობა, მეორეა რომ შემეცოდა მიშა. ისინი ხომ ერთმანეთის მეგობრები და ნათელმირონები იყვნენ განხეთქილებამდე. და ახლა რომელიღაცა უშიშროების უსახელო მუშაკებმა, პრეზიდენტისათვის, თუ თავის უშუალო უფროსისათვის თავის მოსაწონებლად იმდენად უმოწყალოდ ცემეს კაცი რომ შემოაკვდათ. საწყალი ერთი დღის ნაშიმშილარი იქნებოდა მეთქი, გავიხსენე წინა დღის მისი შიმშილობის დაწყება. დაახლოებით 3 საათი მე მისი სიკვდილი შემდგარი ფაქტი მეგონა. ჩემი პირადი გეგმები გადავდე, სახლში დავრჩი, დავწექი, გადასაფარებელში შევძვერი და ეს სამი საათი ჩუმად ვიყავი, ჩემთვის ვფიქრობდი მომავალ ცხოვრებაზე, მთავრობაზე, ოპოზიციაზე, ხალხზე, ჩამესმოდა ჟურნალისტების მიერ მოზელილი ფრაზები: "მკვლელების ბრიგადები ძალას იკრებენ, შენ იქნები შემდეგი", "არ არის კაცი, არ არის პრობლემა. პრეზიდენტმა მკვლეობის ბრძანება გასცა", "ჟვანია, დავითაშვილი, რომელია რიგში.." "ძირს ძალადობა, მკვლელები, მანქურთები, სააკაშვილები, ბოკერიები, მერაბიშვილები..". წარმოვიდგინე რომ მიშაც გატეხილია, დანაშაულის გრძნობა და სინანული ჭამს. იქნებ სულაც ფიქრობს აჰა თქვენ ,ვიღაცეები ხართ , ეს საქართველო რომელსაც მე ვერაფერი დავანახე, რა სიკეთეც დავგეგმე ყველაფრის შესასრულებლად ძველ წყობას მორგებული ადამიანების მოძულება მომიწია, მე წავედი ამ ტკივილზე, რაღაცა გავაკეთე კიდევაც მაგრამ მოსახლეობის უმრავლესობამ თავისი თავი სწორედ ჩემგან დაზარალებულებს მიაკუთვნა და ვერ გაიგო, რომ ეს ცვლილებები მე მათთვის და მათი შვილებისათვის გავაკეთე. მომბეზრდა ამდენი ბრალდებების მოსმენა და თავის მართლება, ახლა ჟვანიას სიკვდილსაც მე მომაწერენ. არ გამოვიდა, წავიდე ჯობია შორს ამ საგიჟეთიდან..."
და ვინ რჩება ქვეყანაში იმედია ნინო ბურჯანაძე შეძლებს პრეზიდენტობას, მაგრამ მის ხელში კვლავ თავს წამოყოფენ მაქინატორები, ქურდები ასეთი ენერგიით აღარ გაგრძელდება არაპოპულარული რეფორმები, რომლებიც კონკრეტულ ადამიანებს პრობლემებს უქმნის მაგრამ აუცილებელი ჩასატარებელია.
უარეს შემთხვევაში ძალაუფლებას ეს ოპოზიცია ჩაიგდებს. ყველა უბედურაბასთან ერთად ერთი 3 წელი დასჭირდებათ ერთმანეთში საომრად. მოკლედ რა..
და კიდევ ბევრი სისულელე თუ სიჭკვიანე დამიტრიალდა თავში სანამ არ გავიგე და მერე ჩემი თვალითაც ვნახე რომ, კობა დავითაშვილი ცოცხალია ერთი მაგის..

შიშისუფლება
2007წლის 8 ნოემბერი
გუშინ მთავრობამ რუსთაველი გაწმინდა.
გუშინდელი დღის ამბები ერთი თვის საინფორმაციო საშუალებებს ეყოფოდა.
დასკვნის გამოტანა და შეჯამება ძნელია, მაგრამ შევეცდები გუშინდელი დღის შედეგი თითო-თითო წინადადებებით ჩამოვწერო (ჩემთვის გავითვალო)..

სახელმწიფომ აჩვენა ხალხს ვინ არის თამაშის წესების დამწესებელი ქვეყანაში.
სახელმწიფომ აჩვენა ქართველებისათვის ჯერ ნაკლებად დამახასიათებელი დისციპლინა, ოირგანიზებულობა, კოორდინირებულობა და შეძლო კონკრეტული მიზნის სუფთად შესრულება (მსხვერპლის გარეშე). ოთხივე შეტაკებამ (ოპერაციამ) ძირითადად გადაცდენების გარეშე ჩაიარა თუმც ზედმეტ უხეშობასაც ხშირად ვხედავდით.
შანტაჟმა არ გაჭრა დღევანდელ საქართველოსთან.
საქართველოს ჰყავს მეთაური, რომელიც რთულ შემთხვევაში რადიკალურ გადაწყვეტილებებს იღებს.
მე ასე მგონია (იმედი მაქვს) რომ, ადამიანთა ჯგუფები, რომლებიც თავს პოლიტიკურ პარტიებს უწოდებენ და პრეტენზია აქვთ რომ ჩემი ცხოვრება უნდა მართონ, თანაც ჩემ დაუკითხავად, მომავალში, თუ თავისი ტვინი არ მოასვენებთ ახალი სისულელეების წამოწყებისაგან, ხალხს მაინც არ გარევენ კანონსაწინააღმდეგო ავანტიურებში. ვინც სახმო იოგებს იხევს ყვირილით, ყოველთვის სამართლიანი არ არის.

განმუხური 2007 წლის 30 ოქტომბერი

განმუხური 2007 წლის 30 ოქტომბერი

საქართველოს პრეზიდენტისათვის 30 ოქტომბერი ერთ მშვიდობიან და სასიხარულო მოვლენაში მონაწილეობით დაიწყო. დილის ათი საათიდან ესტუმრა ლილოში მდებარე ახალ ამოქმედებულ პლასტმასისა და სამშენებლო მასალის ქარხანას, საზეიმოდ გახსნა ეს ქარხანა, მისთვის ჩვეული ქება და წამახალისებელი სიტყვები არ დაიშურა ქარხნის პერსონალისათვის და დაახლოებით 12:30 კანცელარიაში გამოემგზავრა რა თქმა უნდა ექსკორტის თანხლებით. თბილისში შეწმოსვლისას, ე. ი. მგზავრობის დაწყებიდან დაახლოებით 4-6 წუთში ესკორტმა ბრძანება მიიღო მიმართულება შეეცვალა აეროპორტისაკენ. პირადი დაცვის წევრებმა, რომლებიც პრეზიდენტის მანქანაში არ ისხდნენ ჩათვალეს რომ პრეზიდენტს მოესურვა აეროპორტის მიმდებარე რკინიგზის სადგურის მონახულება, რომლის გახსნაც მომავალ დღეს იგეგმებოდა.
მაგრამ შეცდნენ, პრეზიდენტისა და ესკორტის ავტომობილები თბილისის აეროპორტის ვერტმფრენების სადგომში გაჩერდა. პრეზიდენტი , მისი პირადი დაცვა, ქარხანაში პრეზიდენტის თანმხლები თბილისის მერი გიგი უგულავა, სასწრაფოდ აეროპორტში გამოცხადებული თავდაცვისა და შინაგან საქმეთა მინისტრების თანხლებით ზუგდიდისაკენ გაფრინდა 3 ვერტმფრენით.
დაცვის ვერტმფრენში ხმა გავრცელდა რომ განმუხურის პოლიციის 5 კაციანი დანაყოფი მტერმა დაატყვევა და განმუხურის ბანაკში პოზიციები დაიკავა ბეტეერებითა და სხვა შეიარაღებით. ითქვა ისიც რომ განმუხური თავისი თავდამსხმელებითურთ ალყაში ყავს ჩვენს ჯარს და ჩვენი სამხედრო ვერტმფრენები გარემოს აკონტროლებენ.
ზუგდიდის მახლობლად ვერტმფრენების ჩაფრენის შემდეგ პრეზიდენტი და მისი ამალა სასწრაფოდ გაემართა განმუხურისაკენ წინასწარ მობილიზებული ადგილობრივი მოსახლეების რამოდენიმე ჯიპით ადგილობრივი სპეცდანიშნულების რამოდენიმე ეკიპაჟის თანხლებით.
ფაქტი #1 პრეზიდენტმა განმუხურში ჩასვლის გადაწყვეტილება მიიღო დაახლოებით 5 წუთში ანუ იმ დროში სანამ ესკორტი ლილოდან თბილისამდე ჩამოვიდოდა.
განმუხურში პრეზიდენტის მისვლის, დაახლოებით 14:30, მომენტისათვის იმყოფებოდა მოწინააღმდეგის საბრძოლო მზადყოფნაში მოყვანილი 4 ბტრ-ი შეიარაღებული ეკიპაჟებით დაახლოებით 50-70 კაცი. რუსებს ადგილობრივ ბორცვებსე 2-2 სნაიპერი ეჯდათ და ყველა ბუჩქის ძირსაც 2-2 ჯარისკაცი იწვა მიზანში ამოღებული იარაღებით და ბრძანებას ელოდა.
განმუხურის მთელ ტერიტორიაზე, როგორც რუსების მიერ კონტროლირებულ, ასევე მის გარშემოც უწესრიგოდ ტრიალებდნენ ქართველი ადგილობრივი ძალოვნები, ხალხი და რამოდენიმე ჟურნალისტი. პირველი 5 პოლიციელი კვლავ რუსების ზედამხედველობის ქვეშ რჩებოდნენ.
ფაქტი #2 რუსები განმუხურის პატრიოტთა ბანაკს აკონტროლებდნენ დაახლოებით 11:00-დან პრეზიდენტის ჩასვლამდე დაახლოებით 14:30 -მდე. სავარაუდოდ, მათ გეგმაში ჰქონდათ აქ პოსტის გახსნა და ბანაკის გაუქმება. გაიხსენეთ რუსი და აფხაზი პოლიტიკოსების მოსაზრებები ამ ბანაკზე.
პრეზიდენტი რუსების მიერ გამაგრებულ ტერიტორიაზე შევიდა პირადი დაცვის ამარა, მოითხოვა სამშვიდობოების პოლკოვნიკის მოსვლა. პრეზიდენტის დანახვაზე ბანაკში მყოფი ქართველები გააქტიურდნენ, ყველა შეიარაღებულ რუსს წინ დაუდგნენ და ჩხუბით, ყვირილითა და ჯიკავით აიძულეს უკან დაეხიათ, თუმც ტერიტორიაზე ბოლომდე დარჩნენ მათი ბტრ-ები შეიარაღებული ეკიპაჟებით, ამ ეკიპაჟებს ჩვენებმა აიძულეს მსუბუქი იარაღი: ავტომატები და ტყვიამფრქვევები ბტრ-ში ჩაეყარათ და კორპუსზე მსხდომნი უიარაღოდ ყოფილიყვნენ. რუსმა პოლკოვნიკმა რომელიც პრეზიდენტთან ერთად გაეროს სამხედრო ფორმაში ჩაცმული დამკვირვებლები დაინახა რამოდენიმეჯერ გასცა ბრზანება თავის მებრძოლებს არ ესროლათ, მაგრამ მდგომარეობა მაინც ფეთქებადი რჩებოდა და გაეროს დამკვირვებლები სასწრაფოდ ჩასხდნენ თავიანთ ბრონირებულ ჰამერებში. ამ ჩხუბის უწესრიგო მოძრაუბებისა და უამრავი იარაღის შუაში პრეზიდენტი ერთდროულად იძლეოდა ბრძანებებს და დროს პოულობდა ინტერვიუს მისაცემად.
დანარჩენი თქვენც იცით
ტყვეების გათავისუფლებისა და სამშვიობოების თავის ადგილზე დაყენების შემდეგ პრეზიდენტი ზუგდიდში დაბრუნდა, ისადილა და შეხვდა სპონტანურად შეგროვილ ხალხს. "ასეთი უნდა პრეზიდენტი ხედავ რა ჩქარა ჩამოვიდა" ამბობდნენ ერთმანეთში ზუგდიდელები.
ფაქტი #3
ამ ინციდენტის ასეთ, ჩვენთვის სასარგებლოდ დასრულებაში საკუთარი სიცოცხლე და ჯანმრთელობა რისკის ქვეშ დააყენეს არა მარტო პრეზიდენტმა არამედ ადგილობრივმა ქართველებმა, ადგილობრივმა 'სპეცნაზმა", ადგილობრივმა ჟურნალისტმა ემა გოგოხიამ, სამეგრელოს გუბერნატორმა გოროზიამ, ერთერთმა ახალაიამ (ბრტ-ზე შემხტარი ეჩხუბებოდა ჩეჩენს - შენ რა შენი სამშობლოს მოღალატე ხარო?), გიგი უგულავამ, ვანო მერაბიშვილმა და დათო კეზერაშვილმა, პრეზიდენტისა და მინისტრერბის პირადმა დამცველებმა. ხალხმა, კაცებმა.
ვისაც ენა უბრუნდება , ამ ამბავს სპექტეკლი დაარქვას ის მინდა ვნახო ამის მსგავს მდგომარეობაში.

უწესო ხალხის რევოლუცია

წინ იყურეთ, ხალხო!

ბევრი ადამიანი ეძებს ჭეშმარიტებას და... თვლიან რომ იპოვეს

ბევრი პინგვინი თხოულობს თევზს.

samarTlianobis maZebari avtomatic sayvarelia

პინგვინი + საყვარელი ავტომატი = 1991 წლის სუნი.


დღეს 2007 წლის 3 ნოემბერს თბილისში დიდი რიარიაა. თავი სხვა ქვეყანაში მგონია, ან უფრო სწორედ იმ გამოუცდელ და სულსწრაფ ქვეყანაში , რომელიც იყო 1991 წლის საქართველო.

მაშინაც ვიღაც ხალხმა გადაწყვიტა რომ, უფლება ჰქონდათ ჩემი ცხოვრება შეეცვალათ ჩემი თანხმობის გარეშე და ასეც ქნეს.. დაამხეს არჩეული ხელისუფლება რომელიც ისედეაც დარღვეული და დასუსტებული იყო და .. დაამყარეს თავისი წესრიგი - სახელმწიფო საბჭო- ყაჩაღების ბრბო, რომელმაც მე და მთელ საქართველოს 15 წელი სიცოცხლე მოგვიწამლა, მათ მე ეს წლები წამართვეს. დედაჩემი, მამიდაჩემი და ბებიაჩემი უბედურები წავიდნენ ამ ქვეყნიდან 1993 და 2000 წლებში.

დღევანდელი სიტუაცია მე ვარდების რევოლუციას კი არა, არამედ 1991 წლის უტვინო რიარიას მაგონებს.
რა განსხვავებაა ვარდების რევოლუციასა და 2007 წლის ნოემბრის მიტინგებს შორის. 2003 წელს ქუჩაში გამოვიდა არჩევნებზე მოტყუებული მოსახლეობა, რომელთა არცერთ ნაცნობსა და არცერთ ნაცნობის ნაცნობს მოქალაქეთა კავშირისათვის არ მიუცია ხმა, მაგრამ არჩევნები გააყალბეს და შემდეგი 4 წელი და შემდეგი საპრეზიდენტო ჩაწყობილ არჩევნებში გამაერჯვებული ვინმე არაკაცის პრეზიდენტობის ხანაში ისევ ჭაობში უნდა ეცხოვრა.

2007 წელს ქუჩაში ხალხი გამოიყვანა ქვეყნის რადიკალური რეფორმების თანმდევმა გაჭირვებამ და საქართველოს "ყველა მინუს ერთმა" პოლიტიკურმა პარტიამ. ანუ ყველა მართველი გუნდისა და პრეზიდენტის წინააღმდეგ. პატარკაციშვილის დაფინანსებითა და პატარკაციშვილის აქამდე რეიტინგული ტელეარხის მიზანმიმართულმა პროპაგანდამ.

დღეს პრეზიდენტს ბევრი ქუჩური სალანძღავი სიტყვა გაუბედეს სამ სამი მიკროფონ ჩაბღუჯულმა ყოფილმა თანამებრძოლმა პოლიტიკოსებმა. აქედან მე ორი დასკვნა გამომაქვს;

ერთი რომ მეც და სხვა ყველა ადამიანიც, ვინც მათ პოზიციას არ იზიარებს შეურაცხყვეს,

მეორე - ამ ადამიანებმა მიტინგის მაშტაბების შემხედვარეთ ნარკოტიკული თრობა დაემართათ. თავში აუვარდათ ის მცირე ძალაუფლება რაც მათ ორი დღის განმავლობაში მოიპოვეს 20000 ადამიანზე. და თუ როდესმე 5 მილიონის მმართველები გახდებიან, ხომ სულ დაკარგავენ თავს ამ ძალაუფლებისაგან?
რა ვიცი , მომწერეთ რამე. თორემ სხვა ქვეყანაში, სხვა ეპოქაში გადაგდებულად ვთვლი თავს.

,,