როგორ მიყიდა ბადრი პატარკაციშვილმა

უტრირება - რაიმე საგნის ან მოვლენის ერთერთი მხარის გაზვიადება, აგრავაცია.
როგორ მიყიდა ბადრი პატარკაციშვილმა
პირველი შთაბეჭდილება ამ კაცის არსებობის შესახდებ პირველად 5 თუ 7 წლის წინ შევიტყვეთ. მაშინ ბინძურ, ნაცრისფერ ნახევრად ჩაბნელებულ თბილისის ქუჩებში ერთბაშად გამოჩნდა ბრდღვიალა ბილბორდები ყველასთვის გაუგებარი წარწერით – "კუტიკტაუ". ეს ბილბორდები ქალაქს ორი თუ სამი თვე “ამშვენებდა”. მოქალაქეები მხრებს იჩეჩავდნენ, ვის დასჭირდა ჩვენი ყურადღების საყიდლად დიდი ფულის დახარჯვა, ჩვენ კი მაინც ვერაფერი გაგვიგიაო. სიმართლე 2-3 კვირაში გავრცელდა და იმ დროის რეალობებიდან გამომდინაერე ყველა დამშვიდდა. ეს ის ბადრი ყოფილა, გვარად პატარკაციშვილი რომელსაც რუსეთის ტელეარხებზე, ბერეზოვსკის მამხილებელი სატელეფონო ჩანაწერში ჩეჩენ მეთაურთან საიდუმლო საუბარში რომ ახსენებდა ბერეზოვსკი და ფინანსური საკითხების მოგვარებას ბადრისთან პირდებოდა. ეს ბადრი ბერეზოვსკის მარჯვენა ხელი და თვითონაც მილიონერი (მაშინ არ ვიცოდით რომ მილიარდერი) ყოფილა, და ამ თბილისური ბილბორდებით თავის ყაზახ მეგობარს ულოცავდა დაბადების დღეს. მას შემდეგ კუტიკტაუს ყველა დანახვაზე ჩვენ ვფიქრობდით რომ ვიღაც უზნეო თავის მიზნებს ისე ახორციელებს რომ თბილისელების აზრი არც ჭირდება და არც აინტერესებს, პირიქით თბილისელების უპასუხო ინტერესი პატარკაციშვილის პრეზენტს მეტ ეგზოტიკურობას და ინტრიგას მატებდა. მაშინ წაქცეულ, მაფიოზურ, ღატაკ და დემაგოგიით მიძინებულ საქართველოში ასეთი უზნეო ადამიანების არსებობა არავის არ გაკვირვებია და როგორც გითხარით – ყველა დავმშვიდდით. მაგრამ პირველი შთაბეჭდილება, უარყოფითი შთაბეჭდილება მაინც დარჩა.
მეორე შთაბეჭდილება უფრო უარესი აღმოჩნდა. ბერეზოვსკის რუსეთიდან გაქცევისა და პატარკაციშვილზე რუსეთის სამართალდამცავების მიერ ძებნის გამოცხადების შემდეგ, პატარკაციშვილმა ისარგებლა საქართველოს მოქალაქეობითა და საქართველოს ხელისუფლების კონფორმისტობით, რომელმაც პატარკაციშვილის ფინანსური შესაძლებლობებით (მაშინ მისი ფული რამოდენიმეჯერ აჭარბებდა საქართველოს ბიუჯეტს) იმედმოცემულმა და რუსეთის მიერ იგორ გიორგაძის შეფარებით გაღიზიანებულმა ხელშეუხებლობა და რუსეთისგან დაცვა აღუთქვა პატარკაციშვილს. ამით გაღიზიანებული რუსეთი, რომელიც მთელ მაშინდელ ჩეჩნურ წარუმატებლობას საქართველოს აბრალებდა კიდევ უფრო გაღიზიანდა, მაგრამ ჩვენმა ხელისუფლებამ ჩათვალა – “ჩვენ ბადრის გამოვიყენებთ”. “მე საქართველოს გამოვიყენებ” – ამ დროს ფიქრობდა ბადრი. “საქართველო და ეუთოს დამკვირვებლები კი ამტკიცებენ რომ საქართველო ჩეჩნებს არ ეხმარება, მაგრამ საქართველომ შეიფარა მაფიოზი პატარკაციშვილი, რომელმაც რუსეთის ფულები მოიპარა და ჩეჩნებს ეხმარებოდა, ესე იგი საქართველო უნდა დაისაჯოს” – ფიქრობდა 150 მილიონი რუსი. მე რას ვფიქრობდი ამ საკითხზე იმ დროს ბუნდოვნად მახსოვს, თუ არ ვცდები რუსეთის ჩვენ სეპარატისტებთან მეგობრობით გაღიზიანებულს, ეს მათი პროტესტები გულს ძალიანაც არ მომხვედრია.
ჩემი მესამე უარყოფითი შთაბეჭდილება სხვა საკითხს უკავშირდება. თბილისს მეტეხთან, ნარიყალასთან და ქართლის დედასთან ერთად კიდევ ერთი ახალი სიმბოლო ჰქონდა – რიტუალების სასახლე, ქორწინების სახლი. ის ნახევარი თბილისიდან ჩანს და ნახევარ თბილისს იქ აქვს საქორწილო ხელმოწერა გაკეთებული. ის აშენდა რათა ახალშექმნილ ოჯახებს ზეიმი ეგრძნოთ ქორწილში და შემდეგ ამ სასახლის დანახვისას გაეფიქრათ რომ ამ სასახლის მეფე და დედოფალი ერთ მშვენიერ წუთს თვითონაც იყვნენ. პატარკაციშვილმა ეს სასახლე იყიდა და მცირე რევერანსის შემდეგ - “საქორწილოდ ვარემონტებ, აგერ 4 ქორწილს ერთდროულად ვმასპინძლობო” და საჩვენებელი ქორწილების შემდეგ .. სასახლეს მაღალი გალავანი შემოავლო. მას შემდეგ სამოქალაქო ქორწილები კი არა, საქართველოს კანონებიც იშვიათად აღწევდა ამ გალავანს შიგნით არსებულ განცალკევებულ სახელმწიფოში, რომლის სახელიც სულ ახლახანს გავიგეთ – “არკადია”. და თუ ეს შენობა მანამდე არქიტექტურულად თავისი პირველი დანიშნულებით, ამაღლებული, სიმბოლური, დასამახსოვრებელი, ცოტათი ფალოსის და შესაბამისად ნაყოფიერების კულტის სასახლეს წააგავდა და მაინცდამაინც არ მაღიზიანებდა, მას შემდეგ რაც მასში ეს საეჭვო წარსულის კაცი მოკალათდა, მისი დანახვისას რატომღაც სულ საკულტო სერიალი “აგენტი 007” და მისი უცვლელი ფინალები მახსენდება სადაც გამჭრიახი და უშიშარი ჯეიმს ბონდი დიდი ბრძოლისა და წინააღმდეგობების შემდეგ, საბოლოოდ როგორღაც შეაღწევს უბოროტესი და უძლიერესი მტრის ეგზოტიკურ სასახლეში, რომელსაც დიდი ფულის, ნაყიდი მეცნიერებისა და ხელში ჩაგდებული მსოფლიო ტელევიზიების საშუალებით მთელი მსოფლიოს დაჩოქება განუზრახავს და წამები არის დარჩენილი მისი მზაკვრული გეგმის სისრულეში მოსაყვანად.
ეს ასოციაცია წლების განმავლობაში თან მდევდა და კარგ ხასიათზე მყოფი წარმოვიდგენდი კიდევაც ჩემს მახსოვრობას შემორჩენილ ცისფერ დარბაზებში როგორ დაცურავენ ზვიგენებისა და პირანიების გუნდები მოძრავ აქვარიუმებში, როგორც ეს ხსენებულ სერიალშია. ეს არის ჩემი მეორე უარყოფითი შთაბეჭდილება ბადრი პატარკაციშვილზე.
მეოთხე შთაბეჭდილება აღარ იყო ასეთივე უარყოფითი. პატარკაციშვილმა ტელევიზია დააარსა. რატომაც არა, გავიფიქრე მაშინ დააბანდოს ფული საქართველოში, თუნდაც ტელევიზიაში. არ მომეწონა რომ ფულს უშუალოდ ბიზნესში, წარმოებაში არ აბანდებდა, მაგრამ იქნებ შემდეგ ნაბიჯად ფული იქნებ რეალურ საქმეში ჩადოს და ვიღაცა დაასაქმოს მეთქი ვფიქრობდი, მაგრამ ეჭვის ჭია მაინც არ მშორდებოდა. წარმოვიდგენდი ხოლმე ამ კაცს თავისი დემონსტრაციულ ეგზოტიკური ულვაშებითა და ფსევდო პათეტიკური გამონათქვამებით, წარმოვიდგენდი როგორ ამბობს თავისი ტელევიზიის ფსევდოპათეტიურ სახელს “იმეედი” და მეღიმებოდა. ჩემი ტელევიზორის 50 საკაბელო არხს შორის “იმედს” სადღაც 40-ის შემდეგ მივუჩინე ადგილი და სტუმრების შეკითხვაზე, “იმედი” ასე შორს რატომ გაქვსო ვპასუხობდი - მეშინია ამ ტელევიზიამ იმ საკითხებში, სადაც მის პატრონს ინტერესები აქვს ინფორმაცია ისე არ მომიზილოს, როგორც მის პატრონს უნდა და არ შემაცდინოს მეთქი (მაშინ რას ვიფიქრებდი რომ, ამ კაცის ინტერესები და შესაძლებლობები ჩემს ცხოვრებას და მთელ ქვეყანას გადაწვდებოდა).
აი აქიდან იწყება ჩემი მოსყიდვა პატარკაციშვილის მიერ. ის მე ქრთამად ბრჭყვიალა “qronikebs” და “დროებებს” მჩუქნიდა. ყველა გადაცემა საშუალებას მაძლევდა მსოფლიოს რომელიღაც საინტერესო ქვეყანაში, საინტერესო ადგილას მესეირნა “იმედის” ჟურნალისტთან ერთად, მენახა საქართველოც მისი ღირსშესანიშნაობებითა და გაჭირვებით, მეამაყა იმითა რითაც უნდა ვიამაყო და თანამეგრძნო იმისთვის ვინც ჩემს თანაგრძნობას იმსახურებდა, შემდეგ იყო ოლიმპიადის ტრანსლაცია ათენიდან და ბევრი სანერვიულო თუ სასიხარულო წუთი და.. ჩემს ტელევიზორში “იმედმა” ორმოცდარომელიღაც ადგილიდან მეოთხე ადგილზე გადმოინაცვლა. მას შემდეგ სხვა ჟურნალისტებთან ერთად ჩემი ოჯახის ვირტუალური წევრი გახდა ნიჭიერი ჟურნალისტი გიორგი თარგამაძე, რომელსაც ციკლური ცხოვრება აქვს – კარგი ჟურნალისტი, ცუდი პოლიტიკოსი, ცუდი ადამიანის, ასლან აბაშიძის უპირველესი საიმიჯო სახე, კარგი ადამიანი კარგი ჟურნალისტი “დროების” წამყვანი, ცუდი ადამიანის, ბადრი პატარკაციშვილის უპირველესი საიმიჯო სახე. არ ვიცი კიდევ რამდენი როლის შესრულება მოუწევს მას მომავალში, მაგრამ დარწმუნებით შეიძლება ითქვას რომ მომავალშიც წარმატებით გამოიყენებს თავის ფოტოგენურ თუ აუდიოგენურ მონაცემებს. ყოველ შემთხვევაში მე, სანამ “დროების” მაყურებელი ვიყავი არ მახსოვდა მისი აჭარული მოღვაწეობა. ასე გაგრძელდა ჩემი ყიდვა პატარკაციშვილის მიერ. მართალია 2 ნოემბრამდე და მით უფრო2 დან 7 ნოემბრამდე “იმედის” მიზანმიმართულმა მუშაობამ ჩემი ძველი ეჭვი გამახსენა რომ კრიტიკულ პერიოდში ეს ტელევიზია ისე მომიზელდა ფაქტებს, როგორც ეს მის მფლობელს სურდა, მაინც ვერ შეველიე “იმედს” და ჩემი ტელევიზორის მეოთხე არხი ერთი თვით ცარიელი დავტოვე “იმედის” დაბრუნების იმედით. დღეს 26 დეკემბერს “იმედი” უკვე მეორედ გაითიშა ამჯერად იმ სკანდალზე პასუხად, რომლითაც ბადრი პატარკაციშვილი ყოველგვარი ეჭვების გარეშე წარმოჩინდა ნამდვილი სახით. ჩემი ირონიული ასოციაციები ახდა, “არკადიის” მბრძანებელი მართლაც კინოში გადასაღები ძლიერი, ჭკვიანი და ბოროტი აღმოჩნდა. მე არ მგონია რომ “იმედი”, არხი რომელიც დიდი ვალების მიუხედავად მაინც არსებობდა აღდგეს. გუშინდელი “თავნებობის“ შემდეგ არა მგონია პატარკაციშვილმა კვლავ ჩადოს ფული ასეთ საეჭვო ინსტრუმენტში, თუმცა რა ვიცი, რას გაუგებ უზომო ფულს. სხვა, მითუმეტეს უცხოელი პატრონისთვის არ ვიცი რამდენად მიმზიდველი იქნება სახელგაფუჭებული ბრენდი “იმედი” მაგრამ ჩემს ტელევიზორში კვლავ ჯიუტად შიშინებს მეოთსე არხი და კვლავ “იმედის” დაბრუნებას ელის. აი ასე მიყიდა მე პატარკაციშვილმა.
ველოდები მოვლენების განვითარებას და თქვენს კონმენტარებს საიტზე www.cartveli.blogspot.com

ველოსიპედის წესი

სამი- ოთხი -ორი.
სამთვლიანი ველოსიპედიდან ორთვლიანზე გადასვლა თუ გინდა ისწავლო,დროებით ოთხთვლიანზე უნდა გადახვიდე.
ანუ ორთვლიანი ველოსიპედის მართვის სასწავლად სამთვლიანის შემდეგ ოთხთვლიანის მართვა უნდა აითვისო.



ინექციის (ნემსის გაკეთების) წესი

თუ გაიმეტე არ ეტკინება.თუ არ გაიმეტე, ეტკინება.თუ შეგეცოდა, ატკენ.



სიარულის სწავლის წესი

თუ ჩვილ, ბანცალა ბავშვს მტკიცე ხელით ჩაბღუჯულს ატერებ, სიარულს გვიან ისწავლის.


მოჭრილი ხელფასი

მოჭრილი ხელფასი ადამიანს აზარმაცებს, გამომუშავებით ხელფასი კი მატყუარას ხდის.
გამოსავალია მოჭრილი ძირითადი ხელფასი + სიმბოლურზე ცოტა მეტი გამომუშავება.


ბუზის გაფრენის კანონი


წინ+ წინ+ წინ=0, წინ+ უკან +წინ= წინ

თუ ფანჯრის მინაზე მცოცავ ბუზს წინ (გარეთ) უნდა გაფრენა, ვერაფრით ვერ გაფრინდება სანამ უკან არ დაიხევს და მეორე, ღია ფანჯარაში არ გაფრინდება.

წავა? - არ წავა!

ერთი, ორი და სამიიიი

წავა რა.. იფიქრა 1990 წელს ვიღაც "ნამდვილმა ქართველმა, კარგმა კაცმა და მეოჯახემ" (დარწმუნებული ვარ ამ კაცს დღესაც ასეთი სახელი აქვს ძმაკაცებსა და კოლეგებში) და გადაწყვიტა სასიკეთო კვალი დაემჩნია ქართული ფეხბურთისათვის და მაშინ როდესაც საქართველო, ქართული გუნდები პირველად დამოუკიდებელი საქართველოს სახელით დაუშვეს ევროპის ჩემპიონთა, უეფასა და თასების მფლობელთა გათამაშებაზე და როდესაც თბილისის დინამოსთან ერთად ევროპაში ძალების მოსინჯვა სოხუმის "ცხუმსაც" უწევდა, ამ კეთილმა კაცმა უეფას რომელიღაცა თანამშრომელს ქრთამი შეაძლია და შედეგად ის მივიგეთ, რომ --- ქართული გუნდები მთლიანად მოიხსნენ ყველა ევროპული გათამაშებიდან. არადა, არადა ექნებოდა თუ არა მნიშვნელობა ჩვენი შემდგომი ისტორიისათვის იმას რომ, საქართველოს სახელით, სოხუმის სახელით ქართულ გუნდ "ცხუმს" ეასპარეზა?
წავა რა.. თქვა ერთერთმა ქართველმა ხელოსანმა/ელექტრიკოსმა როცა თბილისის ლოკომოტივის სტადიონის სათადარიგო გენერატორების შენობის ფანჯარაში ვენტილატორს ამონტაჟებდა. არა, კი იეჭვა ამ ფრთებს გარედან შიგნით უნდა შეეწოვა ჰაერი თუ შიგნიდან გარეთ, მაგრამ ამხელა გამოცდილების მქონე კაცი ინსტრუქციაში ხომ არ ჩაიხედავდა, იფიქრა და გადაწყვიტა რომ ჰაერი შიგნიდან გარეთ უნდა გამოედენა, როგორც ტუალეტში ჰქონდა. გულმა კი გაჰკენწლა, რამეს ხომ არ ვაშავებო, მაგრამ ბოლოს თქვა - წავა, რა და გააკეთა კიდდვაც. მაგრამ არ წავიდა. საქათველო რუსეთის შორის ურთიერთობა იმ დროის მაშტაბებით მაქსიმალურად იყო დაძაბული, რუსეთი ასე პირდაპირ მტრად არ გახსენებდა როგორც ეს დღესაა, მაგრამ თავის სიბოროტეს სრული სვლით ახორციელებდა აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში. იმ დროს ერთადერთი ნათელი წერთილი ქართველი რეგბისტები და მათ მიერ რუსეთის გუნდის არაერთხელ დამარცხება იყო. და ჯერი ქართველ ფეხბურთელებზე მიდგა. საქართველო და რუსეთი ერთ ქვეჯგუფშია, თბილისში ამ საღამოს საქართველოსა და რუსეთის ნაკრებები ხვდებიან. მთელი საქართველო სულგანაბული ელოდება ამ თამაშს, მოახერხებენ ჩვენი ფეხბურთელები და ანახონ რუსეთს, რომ მათთან ომების სამ გზის წაგების მიუხედავად ქართველები ჯერ ცოცხლები არიან და პოლიტიკაში თუ მათი სათამაშოები ვართ, სპორტში მაინც დარჩა ის სული რაც მომავალში იქნებ პოლიტიკაშიც გამოჩნდეს. მაგრამ.. ეს სირცხვილი ყველას გვახსოვს. თამაში სავსე ტრიბუნების და ომახიანი გულშემატკივრობის ფონზე დაიწყო. ერთი 20 წუთი თამაში თანაბარ ბრძოლაში მიდიოდა, ერთი-ორი დამაიმადებელი შეტევა ჩვენებმაც განახორციელეს და .. სტადიონზე განათება გამოირთო, 40 ათასი მაყურებელი და ფეხბურთელები უკუნმა მოიცვა. ორჯერ აინთო მას შემდეგ სინათლე, ორჯერ განახლდა თამაში მაგრამ მესამედ საბოლოოდ ჩაქრა სინათლე და თამაში ჩაიშალა. საქართველოს სახელმწიფომ ვერ მოახერხა ერთი მოედნის 90 წუთით განათება. რუსული ტელე გადაცემები ირონიულად გვითანაგრძნობდნენ, ქართული არხები მონდომებით ეძებდნენ მსოფლიოში ასეთივე პრეცენდენტებს. მაგრამ გასაფუჭებელი უკვე გაფუჭებული იყო. რუსეთმა დაინახა რომ საქართველოს სახელმწიფოს ჩასაქრობად ერთი სულის შებერვაღა აკლია. რაც არ უნდა სინათლის ქალაქები ვაშენოთ ახლა, ყველა რუსს ეს შთაბეჭდილება კიდევ დიდხანს გაჰყვება.
წავა რა.. იფიქრა ერთმა ხელოსანმა როცა ერთ ჩვეულებრივ თბილისურ ბინაში გაზის გამათბობელ ნიკალას ამონტაჟებდა. "აჰა, მი კი მივუერთე გაზს კლიენტის ნაყიდი "ნიკალა", გაზი ანთია და სითბოც იქნება, მაგრამ საკვამური არა აქვს ნაყიდი და როცა იყიდის თვითონ დააყენოს, რა ვქნა." წავა რა იფიქრა ამ ერთი ჩვეულებრივი ბინის პატრონმა, რომელიც ამ ბინის გაქირავებას აპირებდა და მდგმურიც ეს ესაა იშოვა "წავა რა, კაცია და თვითონ დააყენებს საკვამურს, რემონტი გავუკეთე თან ხომ არ გადავყვები" არ წავიდა! ამ ბინაში ქართველოს პრემიერმინისტრი და მისი მასპინძელი მხუთავი გაზით გაგუდვით გარდაიცვალნენ. გარდა იმისა რომ საქართველომ ერთერთი უჭკვიანესი ლიდერი დაკარგა, სამარადჟამო სასირცხვილო/საეჭვო ფაქტი ჩაეწერა ისტორიაში.
წავა რა.."წავა რა" თუ არა, "არა უჭირსო" გაიფიქრა დამოუკიდებელი საქართველოს სამხედრო სამინისტროს ერთერთმა ჩინოსანმა 1920 წელს და გადაუმოწმებლად შეიძინა ევროპაში ქართულ არმიაში არსებული 20 კალიბრიანი ქვემეხებისათვის 22 კალიბრიანი ყუმბარები. არ წავიდა...

ასე არ წავა! თქვა ერთმა უცხოელმა,ფინელმა ნიკომ ეუთოს მისიის დამკვირვებელმა 7კაციანი ჯგუფის თიმლიდერმა, რომელიც საქართველო - ჩეჩნეთის საზღვარს პატრულირებდა (რათა დაედგინა საქართველო მართლა აიარაღებდა ჩეჩნებს, როგორც ამა რუსეთი ამბობდა თუ არა. მის დაქვემდებარებაში მყოფმა 7-მა სხვადასხვა ეროვნების ოფიცერმა და ერთმა ექიმმა (me) წინა ღამე შატილის ზემოთ მთებში გაათიეს და ახლა ეუთოს ქართულ ვერტმფრენს ელოდებიან, რათა შატილის ბანაკში დაბრუნდნენ, იბანაონ, ისადილონ და დაიძინონ. იღბალი მათ მხარეზეა, წინა მოღრუბლული დღეებისაგან განსხვავებით, დღეს თითქმის კარგი ამინდია და იმედია რომ ვერტმფრენის პილოტები შეძლებენ ამ რეისის შესრულებას. ასაფრენი ადგილი არ არის .მფრინავებს კარგი ამინდი ესაჭიროებათ როგორც აქამდე ხეობებში გამოსაფრენად, ასევე მთის კიდესთან ვერთმფრენის ისეთ ადგილას დასაკიგებლად, საიდანაც ჩვენ შევძლებთ ჰაერში მყოფ ვერტმფრენში ამუნიციის (ზურგჩანთები, კარვები, რაციები..) შეყრას და შეხტომას. ჩვენ აქა-იქ გაფანტულ ღრუბლებს ჩვენს სიმაღლეზე ვხედავთ და იმედი გვაქვს რომ ჩვენსკენ არ გამოფრინდებიან და არ დაგვფარავენ. ასეთ შემთხვევაში ვერთმფრენი ვერ ამოფრინდება, და თუ ერთ ღრუბელს აქ ასე ჩვეული სამდღიანი არასაფრენი ამინდი მოჰყვა, ჩვენც აქ მოგვიწევს აკეცილი კარვების გაშლა და შემდეგი დღეების გატარება.ასეთი პერსპექტივა კი არავის არავის ახარებს. ესაა ვისაუზმეთ ტურისტულ/ალპინისტური OSCE-s საუზმით რაც მოიცავდა კონსერვებსა და მდუღარე წყალში ჩასადებ პაკეტებს სუპით. ეს პაკეტები და კონსერვები ისეთი მასალითაა გაკეთებული რომ უკვალოდ იწვის და შესაბამისად ნაგავი არ რჩება. ესესაა ცეცხლი წავუკიდეთ ჩვენ ნარჩენებს, ეჭვით შევხედეთ ცას რომელიც ფრენის საშუალებას იძლევა, მაგრამ ხეობებში ჩაბუდებული ნისლი და ნიავი მაინც სათუოს ხდის ჩვენს დღევანდელ გამგზავრებას. ჯერი ფინელ თიმლიდერზეა, რაციით უნდა მოითხოვოს ვერთმფრენის გამოფრენა. ის კი არ ჩქარობს, ელოდება კონსერვებისა და პაკეტების ბოლომდე, უკვალოდ დაწვას. სიცივესა და სისველეში ცეცხლი დუნედ იწვის და ჩვენც იძულებულები ვართ საგულდაგულოდ შეკრული ზურგჩანთები გავხსნათ, გაზეთბი და ხელსახოცები ცეცხლს შევუკეთოთ და ბოლომდე დავწვათ ჩვენი ნარჩენები. მხოლოდ მას შემდეგ, როცა ტიმლიდერი დარწწმუნდა რომ პირიქითა ხევსურეთის ალპური ზონის კლდიანი მთების ერთერთ არაფრით გამორჩეულ კვადრატულ მეტრზე ჩვენი ნაგვის ნამცეცი არ რჩებოდა, გამოიძახა ვერტმფრენი.

წარსდექ მშიერი, არა შიშველი

ეს არის უძველესი ქრისტიანული შეგონება. საქართველოს ისტორია ამ შეგონებით ცხოვრების ისტორიაა. წარსდექ მშიერი არა შიშველი ნიშნავს შეზღუდული რესურსების პირობებში იზრუნო არა საკუთარ კუჭზე, საკუთარი ფიზიოლოგიის კომფორტზე, არამედ იზრუნო შენს ადგილზე სოციუმში, ღირსებაზე, იზრუნო მომავალზე, პერსპექტივაზე. წარსდექ მშიერი არა შიშველი ნიშნავს აიცილო სირცხვილი და ამით შეინარჩუნო ავტორიტეტი და ადგილი გარემოში. საქაართველოს ისტორია ეს არის ეკლესიებისა და ციხესიმაგრეების შენების ისტორია და დღეს როცა მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნიდან ჩამოსულ სტუმრებთან თავს ვიწონებთ ამდენი უმშვენიერესი და ულამაზესი ეკლესიითა და მტკიცე გალავნებით, ეს ხალხი, სტუმრები კითხულობენ - კი მაგრამ სად არის თქვენი ფეოდალებისა და მეფეების სასახლეები? სად არის იმ ხალხის სასახლეები, რომელთაც ჰქონდათ რესურსი და ცოდნა V საუკუნეში აეგოთ ანჩისხატი და ჯვარი, XI-ში სვეტიცხოველი და ალავერდი? და რა არის ქართული ისტორიის პასუხი მსოფლიო ცივილიზაციისათვის. ის რომ შეზღუდული რესურსების პირობებში ქართველები ზრუნავდნენ სულიერებას, მომავალსა და გადარჩენაზე და არა სასახლეებსა და "ხორცის ლხენაზე".
დღეს გაისმის ბევრი ბრალდება საქართველოს ხელისუფლების მიმართ იმაზე რომ ხელისუფლება ხალხს პატივს არ სცემს, რომ ხელისუფლება რესურსებს ხარჯავს გარეგნულობაზე და არა ხალხის დაპურებაზე და გაისმის საქართველოს ისტორიისთვის უცხო შეგონებები: არ მინდა შეღებილი სახლი, შადრევნები, მოასფალტებული და განათებული ეზო, სპორტული მოედანი. არაფრად მიღირს თუ ჩემი ქვეყნის ჯარის, საზღვრის დაცვის, პოლიციის, კულტურის ძეგლთა აღდგენის, გზათა მოვლის ბიუჯეტი გაოთხმადგა თუ გახუთმაგდა და ზოგ შემთხვევაში გაათმაგდა, არაფრად არ მიღირს, მე მინდა სოსისი საკუთარ მაცივარში. მე, მე მომცენ ფული რომ ვიყიდო ძეხვი და ნუ ააშენებენ ქვეყანას, ნუ იზრუნებენ ქვეყნის მომავალზე, ღირსებასა და წარმატებაზე. დღეს ჩვენ თითქმის გამოვიარეთ ის ძნელი ეტაპი, რომელსაც საქართველოს დაგვა, დასუფთავება, განათება და წაქცეული მდგომარეობიდან წამოდგომა ჰქვია. ახლო მომავლის ხარჯებს მოაკლდება ცენტრალურ ქუჩებზე სახლების ფასადების შეღებვის, გზების, წყალგაყვანილობისა და ელექტრო ქსელების აღდგენის ხარჯები, რადგენაც ეს საქმე უკვე გაკეთებულია. მომავალში სახელმწიფოს მეტი რესურსი გამოუნთავისუფლდება სოციალური პრობლემების გადასაწყვეტად. მაგრამ ჩვენ მზად უნდა ვიყოთ გავიხაროთ იმით რაც საერთო, საზოგადო და საქვეყნო წინგაგადგმული ნაბიჯი იქნება. წარსდექ მშიერი არა შიშველი! 2 ნოემბერს 100 000 ქართველი მოითხოვდა შეჩერებულიყო შენება, ღებვა, დაგება, დაყვანა, აღდგენა, დაჭერა, გამოძიება ანუ შეჩერებულიყო ყველაფერი ის, რაც არის სახელმწიფო. ისინი მოითხოვდნენ სახელმწიფოს რესურსის დარიგებას მათივე ბინის შიგნით მოსახმარად. და.. სახელმწიფო თუნდაც შიშველი დარჩენილიყო.
“დავამთავროთ ეს ხელისუფლება!”. “ჩვენ მოვედით! სააკაშვილი არ არსებობს!” და.. საქართველოს “მოაზროვნე საზოგადოების” დიდმა ნაწილმა სოლიდარობა გამოუცხადა ამ უწესო მოწოდებებს. ავრტორიტეტული ქართველები უკვე მეორედ დადგნენ საქართველოს ამყირავებელთა იდეურ მედროშეებად! საქართველოს საზოგადოება ძალიან სუსტი და დესტრუქციული აღმოჩნდა ამ მარტივი ამოცანის წინაშე. მათ არჩევანი არა სახელმწიფოს არამედ ოლიგოკრატიის სასარგებლოდ მიიღეს. ნოემბერში ხელისუფლებამ დაასწრო “უწესო ხალხის რევოლუციას”, სახელმწიფო გადატრიალება არ შედგა. პრეზიდენტმა მთავარ არბიტრად ხალხი მოიწვია და საპრეზიდენტო არჩევნები დანიშნა. რა იქნება 5 იანვარს და შემდეგი 5 წლის განმავლობაში ხალხის გადასაწყვეტია.
მე ჩემი არჩევანი გავაკეთე.

15 დეკემბერი

საკუთარი სარკმელიდან

ამ დღეებში ახალი წარწერები გაჩნდა კედლებზე "მახსოვს 7 ნოემბერი"

ძალიანაც კარგი რომ გვახსოვს, მაგრამ ერთი თვის ხანგრძლივობის მახსოვრობა რა საამაყოა.

თუ ტვინი გიჭრის იქნებ 16 წლის წინანდელი 1991 წელი გაიხსენო.

სიძულვილი

წინასაარჩევნო ბასტიბუბუ სრული სიჩქარით მიექანება.
ყველა კანდიდატმა ჩაატარა ხალხმრავალი შეხვედრები და სატელევიზიო მიმართვებით მიმართა საქართველოს..

და რა?

ჩვენ არ ვიცით რას გააკეთებენ ეს ოპოზიციური კანდიდატები მათი გაპრეზიდენტების შემთხვევაში.

ერთადერთი რაც ვიცით არ გაიმეორებენ სააკაშვილის "შეცდომებს": არ მოიძულებენ გარე მოვაჭრეებს, ელიტარული კოლეჯების აბიტურიენტებს, გარაჟებისა და მიშენებული ლოჯების პატრონებს, ცნობილ სპორტსმენებს, ავტორიტეტებსა და ქურდებს, კვიციანს, აბაშიძეს და ოქრუაშვილს.


და მაინც, რატომ მისცემს მათ (ოპოზიციურ კანდიდატებს) ხმას ბევრი ქართველი?
ერთადერთი მოტივით - სააკაშვილის სიძულვილით.

საიდან მოდის ეს სიძულვილი იმ ხალხში რომელმაც ის 95%- ით აირჩია პრეზიდენტად?

პასუხი ალბათ ყველას გაქვთ:

80.000 გარე მოვაჭრე + 80.000 ყოფილი პოლიციელი + 5.000 კონტრაბანდისტი + 5.000 მებაჟე+20.000 პატიმარი+ 50.000 პოტენციური პატიმარი+5.000 ქონება ჩამორთმეული+ 100.000 ფიზიოლოგიური ფატალისტი + 5.000 ყოფილი მხედრიონელი+ 3.000 გამსახურდიას წინააღმდეგ იარაღით მებრძოლი +1.000 პარტიზანი +2.000 ასლან აბაშიძის პირადი ჯარისკაცი+ 2.000 დანგრეული ლოჯებისა და გარაჟების პატრონები = ერთად 359.00 და მათი ოჯახები სულ დაახლოებით (ერთი ოჯახი - 3 კაცი) 1.077.000 ადამიანი, თუ მხოლოდ საკუთარი სარკმელიდან შეხედავს ამ ქვეყანას ხმას არ მისცემს სააკაშვილს.

ზოგადი უნარები და გაერთიანებული ოპოზიცია

დღეს 5 დეკემბერია. არჩევნებამდე დარჩა ერთი თვე.
საგანგებო მდგომარეეობა მოიხსნა და ოპოზიცია კვლავ აპირებს მიტინგობანას.

ამასთან დაკავშირებით მე ისევ ვუფიქრდები იმას, თუ ვინ არიან ისენი, რა უნდათ და რა ამბიცია აქვთ ასეთი ჩემი ცხოვრების უკეთესობისკენ შეცვლის.

ზოგადი უნარები საქართველოსთვის ახალი ხილია, ეს არის სწრაფად საპასუხო შეკითხვები, რომელთა ამოხსნისათვის გამოსაცდელი პირმი მინიმუმ ორ საკითხში უნდა გაერკვეს, დააკავშიროს ეს საკითხები ერთმანეთს, გაანალიზოს და სწორი პასუხი მოძებნოს. შთაბეჭბილება მექნება რომ ჩვენს ოპოზიციას (ან მისი გაერთიანების შედეგაგ მიღებულ საბჭოს) ზოგადი უნარების გამოცდის ჩაბარების უნარი არა აქვს.

გამოცდაზე რომ შეხვდეთ ეს შეკითხვები ყველა მიხვდებით რა პასუხს გასცემენ. ვცადოთ.. ტესტები ოპოზიციის მმართველებს:

*შენ გაერთიანებული ოპოზიციის ლიდერი ხარ, შენი მთავარი მტერი ქვეყნის პრეზიდენტია, რომელმაც ენერგიული რეფორმების გატარებით უამრავი უკმაყოფილო ადამიანი დაიგროვა. შენს ქვეყანაში უმაღლეს ხელისუფალს წარმოადგენს პრეზიდენტი და არა პარლამენტი, მთავრობას ნიშნავს პრეზიდენტი . როგორ უნდა მოიქცე შენ?

ერთი პასუხი სწორია.

ა) მოითხოვო პრეზიდენტის უფლებამოსილების ვადის შემოკლება 8 თვით.

ბ) მოითხოვო პრეზიდენტის უფლებამოსილების ვადა არ შემცირდეს, იმის მიუხედავად თუ პრეზიდენტი რატომღაც ვადის შემოკლებაზე თანახმაა.

გ) მოითხოვო საპარლამენტო არჩევნების ჩატარება 6 თვით ადრე იმის მიუხედავად რომ, ეს გამოიწვევს საპრეზიდენტო მმართველობის გახანგრძლივებას 8 თვით.

*შენ ოპოზიციის ლიდერი ხარ. შენს ქვეყანაში წინა პრეზიდენტი რევოლუციის შედეგად გადადგა. (2003 წლის 22ნოემბერს ხალხი პარლამენტში შეცვივდა და პრეზიდენტი კი გაიქცა მაგრამ რევოლუციის დღე 22 ნოემბერი კი არა, არამედ 23 ნოემბერია, როცა მორალურად გატეხილი მოხუცი პრეზიდენტი გადადგა. დიახ გადადგა , განაცხადა გადავდექიო). შენს ქვეყანას ახლა ახალგაზრდა ამბიციური და ენერგიული პრეზიდენტი ჰყავს, რომელსაც წინა პრეზიდენტისაგან განსხვავებით ბევრი სატრაბახო აქვს და სახელმწიფო მანქანასაც სრულად აკონტროლებს. რომელმაც განაცხადა რომ არ აპირებს გადადგომას და დაწყებულ საქმეებს ბოლომდე მიიყვანს. შენ შეძელი მრავალრიცხოვანი მიტინგის შეკრება. შეძელი მიტინგისათვის მიგეცა დღეების ხანგრძლივობა. რა უნდა ქნა შენ?

ერთი პასუხი სწორია.
ა) ისარგებლო ხალხის სიმრავლით და შეიჭრა პარლამენტსა და კანცელარიაში, მასმედიაში განაცხადო რომ ქვეყანას ახალი პატრონი ჰყავს და ის შენ ხარ. პრეზიდენტი არ აპირებს გადადგომას მაგრამ ძალიათ დაიქვემდებარო სახელმწიფო სტრუქტურები. მართალია ამ შემთხვევაში მსოფლიო საქართველოს მთავრობას (ანუ შენ) აღიქვამს როგორც სახელმწიფო გადატრიალების შედეგად მოსულს. საქართველოს დაატყდება ახალი მხედრიონისა და ომიანობის წლები.

ბ) ვისარგებლო ხალხის სიმრავლითა და მასმედიის ყურადღებით და პრინციპულად მოვითხოვო კიონკრეტული, რეალურად გაკეთებადი ცვლილებები შიდა პოლიტიკაში და ამით მოსახლეობის კეთილგანწყობას მივაღწიო.

*შენ ხარ ოპოზიციის ლიდერი და გესმის რომ საყოველთაო არჩევნებში შენ ამჟამდელ ხელისუფლებს ვერ მოუგებ. ამასობაში შენს მიერ ორგანიზებუკლი მიტინგმა ძალიან დიდი მასშტაბი მიიღო, შენ გაქვს მასმედიის ყურადღება, ერთი პოპულარული არხი 24 საათი შენს ვერსიას აშუქებს და მოსახლეობას ახალისებს. სამომავლო, შენ გაქვს ძალიან დიდი ფინანსური მხარდაჭერა ერთერთი ოლიგარქისაგან. რა უნდა ქნა შენ?

ერთი პასუხი სწორია.

ა) ისარგებლო მიტინგის მასშტებითა და ფინანსური დახმარებით და მოვახდინო სახელმწიფო გადატრიალება.

ბ) რჩები ჩვეულებრივ პოლიტიკოსად, რომელმაც მცირე მიზნის მისაღწევად შეძლო დიდი მიტინგის ორგანიზება და მომავალში უფრო ანგარიშგასაწევი ძალა იქნება.

*შენ ხარ ოპოზიციის ლიდერი. შენს მიერ ორგანიზებული მიტინგები და არეულობა 5 დღეს გაგრძელდა და ის მთავრობამ პოლიციური ოპერაციით დაშალა. მას შემდეგ საგანგებო მდგომარეობა შემოიღო რომელიც 2 დღის წინ დამთავრდა.. მიუხედავად იმისა რომ შენ 100 000 ათას კაციანი მიტინგის შეკრება შეძლე, მაინც ვერ გაიმარჯვებ სამართლიან არჩევნებში რომელიც შენს მიერ მოწყობილ არეულობაზე პასუხად პრეზიდენტმა ვადაზე 1 წლით ადრე, თვენახევარში დანიშნა. არჩევნები აჩვენებს რომ შენ არ ხარ წარმოადგენ “მთელ ხალხს”, შენ მოსახლეობის 50%-ზე გაცილებით ცოტა გემხრობა. არჩევნების წაგების შემთხვევაში შენ შერცხვენა გელის. დაგერქმევა მოძალადე რომელიც მიტინგის მანიპულირებით ცდილობდა სახელმწიფო გადატრიალებას. რას მოიმოქმედებ შენ?

ერთი პასუხი სწორია.
a)სხვადასხვა აქტივობებით შევეცდები მომიტინგეთა სისხლის დაღვრას მთავრობის დისკრედიტაციის მიზნით.

b)არ ვაღიარებ არჩევნების შედეგებს და შევეცდები ახალი მიტინგებით მივაღწიო საწადელს g)შევეცდები არჩევნებამდე მოვახდინო პრეზიდენტის ლიკვიდაცია.

d)შევეგუები დამარცხებას და შევეცდები თანმიმდევრული პოლიტიკით სამომავლოდ მოვიზიდო ელექტორატი.

ჩვენ ეს ხალხი უკვე გავიცანით. ალბათ ყველა გამოვიცნობთ მათ პასუხებს მაგრამ ყველას ერთი პასუხი არ გვექნება ერთ შეკითხვაზე:
წინა შეკითხვებიდან გამომდინარე ვინ არიან ეს ხალხი?

ერთი პასუხი სწორია.

a)გულანთებული პრინციპული და თანმიმდევრული მომავლის პოლიტიკოსები.

b)გულანთებული ეგზალტირებული ექსტრემალები.

g)ჭკუადამჯდარი მოღალატეები.

ცოტა დრო კიდევ გვინდა ამ შეკითხვაზეც რომ ერთ პასუხი გვქონდეს ყველას.