დღეს ჩემმა 3 წლის მესამემ, სანდრომ ტეტრისის პირველი ხაზე წაშალა!
ეს მოხდა დილით დედამისის საწოლში, დედამისის ტელეფონში თამაშისას.
პატიოსნად დაელოდა შემდეგ ფიგურას და სრულიად გააზრებულად შეავსო რიგი ფიგურებით.
ხაზის წაშლის შემდეგ გულით გაიხარა თავისი წარმატებით.
ყოჩაღ სანდრო!
წინ ბევრი თამაში გაქვს წასაგები და მოსაგები, მაგრამ ყველა თამაში ჭკუას ვერ გასწავლის.
გონებისთვის სასარგებლო თამაშებიდან მე ორი ფავორიტი მყავს:
ტეტრისი და ზუმა.
გაგიკვირდათ?
მეც სკეპტიკურად ვუყურებდი თავიდან ამ თამაშებს.
ტეტრისი ზედმეტად უშნოდ მიმაჩნდა (კომპიუტერში არცერთი ხელი კარტი არ მაქვს ნათამაშები, იმიტომ რომ ვერ ვეწყობი კარტის ბრიყვ დიზაინს, ტეტრისიც თითქმის ასეთივე მარტივი და ბრიყვულია გარეგნულად).
ზუმას კი თავიდან მხოლოდ ხელის სიმარჯვის ტესტად ვთვლიდი და დიდი ენთუზიაზმი არ გამოუწვევია ჩემში.
ახლა, მას შემდეგ რაც ორივე თამაში რამდენჯერმე მოვიბეზრე და რამდენჯერმე მივუბრუნდი,
ვიცი რომ :
ამ თამაშებში ისევე როგორც ყველა კომპიუტერულ თამაშში,
გჭირდება:
სისწრაფე, მობილიზებულობა, მონდომება.
მაგრამ,
უამრასვი სხვა კომპიუტერული თამაშისაგან განსხვავებით ზუმასა და ტეტრისში წარმატებისთვის
გჭირდება ასევე:
რისკი, მოთმინება, შეგნებული უკანდახევა, შეგნებულად საქმის "გაფუჭება" სამომავლო წარმატების ალბათობის გასაზრდელად, პირველი შეხედვით სასურველ კომბინაციაზე უარის თქმა, თავშეკავება, ჩასაფრება და ზუსტი მოქმებება.
ახლა ორივესგან ვისვენებ.
ჩემი მიღწევებია:
ზუმა- ძირითადის დახურვის შემდეგ გალანტში 13 - 3 დონე
ტეტრისი-
მეცხრე დონის 7 რიგიდან დაწყებული თამაშის ბოლო ხაზამდე წაშლა.
ცუდი არ არის თუ გავითვალისწინებთ რომ თითების სიზუსტე არ მაქვს, ჯარში მორზეს ამბანს ვისმენდი, მაგრამ ჩაწერას ვერ ვასწრებდი და ამითომ როგორც დაბრაკული სვიაზისტების სმენის უფროსად გამიშვეს (ეს იყო გუდაუთაში).
Tuesday, October 28, 2008
ტეტრისი და ზუმა.
Friday, October 24, 2008
11august2008
ჩემი შვილი გერმანიიდან 9 ში უნდა ჩამოფრენილიყო
და ლუფტჰანსამ 10-ში ბაქოში ჩამოიაფრინა. ჩემი რჩევისა
და ბინის შოვნის მიუხედავად, აიჩემა აუცილებლად უნდა დავბრუნდეო. წამოვიდა. ჩვენ 11 ში საღამოს წითელ ხიდზე დავხვდით.
ხიდზე ვიცდიდით დაახლოებით საღამოს 18 საათიდან ღამის 24 სთმდე დაახლოებით.
ეს ის დრო იყო, როცა პრეზიდენტის გამოცხადებულ ცეცხლის შეწყვეტას მოყვა რუსების შეტევა.
მობილურით ვიგებდით სიტუაციის ცვლილებებს.
ახალი ამბები იყო:
-რუსები თბილისის ასაღებად მოდიან
-ჩვენი ჯარი გამოყვანილია თბილისის მისადგომებთან
-ჩვენები დიღომში არიან
-რუსები მცხეთას გამოცდნენ
-და ა. შ.
თვალსა და ხელს შუა გამსვლელთა 10 მანქანიანი რიგი 100 მანქანიანად იქცა.
იყო ნევროზული სიტუაცია, მაგრამ საერთო ჯამში წესრიგი შენარჩუნებული იყო:
-რიგს არ არღვევდნენ და ემოციებს არ აფრქვევდნენ.
აზერბაიჯანელი მესაზღვრეები გვეკითხებოდნენ, მართალია ეგ ამბავიო?
ქაქ ეთო მოჟნა-ო აღშფოთდნენ.
ჩემმა შვილმა და მისმა საზაფხულო სკოლელმა 7-მა ბავშვმა ძლივს გამოარღვია ნეიტრალური ზონა, სადაც წამსვლეთა დიდი რიგი იყო.
ღამე თბილისში დავბრუნდით.
გზაში გამსველთა მანქანები გვხვდებოდნენ, მაგრამ განსაკუთრებით ბევრი არა.
მოკლედ რას ვამბობ.
ცოტა შეშინდა და ოჯახი გაარიდა რუსებს.
უმეტესობამ ცდუნებას გავუძელით.
მე საზღვარზე მყოფი მოვბრუნდი თბილისში.
მე ის ხალხი ვნახე, ვინც გარბოდა.
თითქმის ყველა პატარა ბავშვებით იყვნენ, ნორმალური ხალხი ჩანდნენ და იყვნენ კიდევაც.
ჩემი შეფასებით ის ხალხი კი არ არის საქართველოს მტერი, ვინც რუსეთის ბატონობა საკუთარ ოჯახზე იდეაშიც კი ვერ აიტანა, და გაერიდა, არამედ ის
არამედ ის, ვინც რუსების შემოსვლას სულგანაბული ინტერესით ელოდა, იქნებ ჩემი დრო დაბრუნდაო.
ასე რომ, არ გვინდა წამსვლელ-გამქცევების დაცინვა და ქილიკი.
მართლა ცუდები აქვე გვყავს, იღლიაში.
ვინ?
7 ნოემბერს ვნახავთ.
Friday, October 17, 2008
საშიშროება ახალი იმპროვიზაციით
ახლა,
მას შემდეგ რაც ევროპასა და ამერიკას საქართველოს რუსეთის მიერ დაპყრობით გამოწვეულ აღშფოთება და შეშფოთება გაუნელდება, აუცილებლად გაჩნდება ამ ქვეყნებში საქართველოს საწინააღმდეგო რიტორიკა.
საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობა ხომ მხოლოდ საქართველოს, ქართველების ინტერესია. ევროპისა და ნატოს სტრატეგიული მიზანი (ნავთობდერეფანი) ხომ დაპყრობილი საქართველოს მეშვეობითაც ხორციელდება.
საქართველოს ფეხზე დადგომა და წარმატება მათთვის იმდენად მნიშვნელოვანი მიზანი არ არის, რომ მათ ახალ მსოფლიოდ, გაცილებით უფრო აგრესიული, ყველა ნაბიჯზე პრესინგში მყოფი მსოფლიოდ უღირდეთ.
ევროპა იმდენადაა განებივრებული ამერიკის შეერთებული შტატების პატრონაჟით, რომ:
ერაყისა და ავღანეთის ტერორისტული რეჟიმების წინააღმდეგ ბრძოლაში გვერდზე არ დაუდგა
საკუთარ ნაჭუჭს შიგნით კომფორტი ამჯობინა. მისივე ინტერესის – ენერგომატარებლების მოწოდების დივერსიფიკაციას (შუაზაიის ნავთობ-გაზის კოლატერალი საქართველოს გავლით) დაცვაც ნებიერად გადასაბარა ამერიკას.
ევროპელ-ამერიკელი ობივატელი რა თქმა უნდა იტყვის, რომ საქართველო შეცდა, მისმა პრეზიდენტმა ვერ მოითმინა, ვერ გათვალა, გარისკა, გაწირა, ფაქტის წინაშე დააყენა და ა. შ.
ჩვენი ქვეყნის პასუხი ამ არასოლიდარული ტალღის მიმართ იქნება საბოლოო ვერდიქტი იმისა, არის თუ არა საქართველო მართალი ამ ომში.
თუკი ხალხი აჰყვა...
1991 წელს მამა ჯორჯ ბუშმა მოსკოვში სტუმრობისას თქვა - გამსახურდია დინების აღმა მიცურავსო, და ამით საქართველოში სამხედრო დაგატრიალებას მისცა იდეური დასაყრდენი.
ასეთი საშიშროება ახალი იმპროვიზაციით კარსაა მომდგარი.
ამუშავდა!
ისტორია #1
ჩემმა 3 წლის პატარამ ფოტოაპარატი გამიფუჭა.
ობიექტის გარე დიაფრაგმაში თითი ჩაყო და მას შემდეგ, უკვე 4 თვეა აღარ იკეტება და ბოლომდე აღარ იღება.
სურათის გადაღებისას მარჯვენა ქვედა კუთხე შავი რჩება.
ორ მისწავლებულ ხელოსანთან მქონდა, ჩვენ კოდაკის ლიცენზია არა გვაქვს და თბილისში ამას ვერც გააკეთებო.
მესამე ხელოსამი თვით პრეზიდენტის პირადმა ფოტოგრაფმა მიმასწავლა. ორი მისვლის შემდეგ დიაგნოზი დაისვა - დიაფრაგმის ცალი ფრთა მოტეხილია, ან უნდა დავშალო და ორივე ფრთა ამოვიღო, ან იყოს ასე, ხომ იღებს ძირითად ხედსო.
მოკლედ, 4 თვისა და 5 ვიზიტის შემდეგ გადავწყვიტე ეს ამოჩრილი ფრთა პინცეტით ამომეღო.
სანამ ამოვიღებდი იმავე პინცეტით ერთი კარგად გავაღე და..
ამუშავდა
კარგად იღება და კარგად იხურება.
ცოლ-შვილი მუშტებით "დამესივნენ" აქამდე რატომ არ გაგვიკეთეო.
ისტორია #2
ჩემს ბავშვობაში, რემონტის გაკეთებამდე უნიტაზის ავზს წყალი წვეთწვეთად გასდიოდა.
ავზს მკრთალი ბზარი მიუყვებოდა და პლასტმასის "შესახსრებების" მოჭერას საშიშს ხდიდა. უნიტაზი მაშინ საკმაოდ ძვირი ნივთი იყო, დვანდელზე უფრო, ყოველ შემთხვევაში. ეს წვეთწვეთ ჭურჭელში ნაგროვები წყალი თვეში 2-3 ჯერ იყო გადასაღვრელი. რამოდენიმე საყვედურისა და ბაკის დაწებების უშედეგო მცდელობიების შემდეგ მამაჩემმა ხელთ იგდო უნიტაზისათვის საჭირო თანხა და საყიდლად წასვლამდე..
უნიტაზის პლასტმასის შესახსრებები ღონივრად დაუჭირა (თუ გატყდა, დღესვე ვიყიდიო) და .. წვეთვა შეწყდა.
დედაჩემი ძალიან გაბრაზდა - ხუთი წუთის გასაკეთებლსათვის ერთი წელია მაწვალებო.
არადა ორივე ისტორიაში იმ ხუთი წუთის მუშაობას წინ უნდა ჰქონოდა
ა) შეკეთების frTxili მცდელობა.
ბ) შეკეთების უიმედობა.
გ) გაფუჭების (მოტეხვის/გაბზარვის) სანქცია (პირველ შემთხვევაში ხელოსანმა მირჩია მოტეხვა, მეორე შემთხვევაში რომც გატეხილიყო, ახლით შეცვლა სწრაფადვე მოხდებოდა).
აქედან დასკვნა.
ქალებო, ნუ გაგვიხურებთ კაცებს.
სადაც თქვენ ერთს ფიქრობთ, იქ ჩვენ ორს ვფიქრობთ.
ეს ჩანაწერი 4-5 თვის წინ შევიტანე ჩემს აიპაკში მაგრამ საიტზე არ გადმომიტანია.
ახლა გადმოვიტანე და თანაც ბოლო ფრაზაში შესწორება შემაქვს:
ქალების ნაცვლად ოპოზიცია (და მისი მოიმედეები) შემყავს.
საქმე იმაშია, რომ ეს საყოფაცხოვრებო წარმატებები 50% ალბათობით შესაძლებელი იყო წარუმატებლად დამთავრებულიყო.
მე და მამაჩემი ამ შემთხვევებში საყვედურს ვერ ავცდებოდით.
საკითხის ასე დაყენება - გამარჯვებული მართალია, დამარცხებული კი მტყუანი, არის ქვეშაფსიური პოზიცია.
