აჟიტირებული ფრაზებირა ვქნა, ეს ჩემი სენია, ყველაფერს ვკითხულობ რაც ჩემს თვალთახედვის არეში ხვდება. თოქშოუების ყურებისას ვცდილობ მორბენალ სტრიქონებში გასულ მორბენალ აჟიტირებულ ფრაზებს არ შევხედო, მაგრამ მაინც ხშირად ვკითხულობ. უმეტესობას ვისხლიტავ, გულამდე არ ვუშვებ. გუშინ კი ამ გაუთავებელ “მაგარიასა” და “მთელი -- შენთანააში” ორი განსხვავებული მიმართულების ფრაზა ნამდვილად გულზე მომხვდა. პირველი - "მიშა პოლიტიკოსია - ლევანი კარგი ბიჭი" მარტივად და გენიალურადაა ნათქვამი. მე მგონი ამ ფრაზით ბილბორდი რომ ყოფილიყო თბილისში გაჩეჩილაძე ამდენ დაუმსახურებელ ხმას არ მიიღებდა.
არჩევნები სერიალი არ არის რომ მისი მონაწილე რომელიმე პერსონაჟის გახარება და გამარჯვებას უგულშერმატკივრო. არჩევნები ადამიანთა ბერკეტია 5 წელიწადში ერთხელ ძალა მისცენ, პრეზიდენტად გახადონ ის ადამიანი ვისაც შემდგომი 5 წლის განმავლობაში ანდობენ ქვეყნის მართვას ქვეყნის შიგნით და ქვეყნის მართვას ქვეყნის გარეთ. გაჩეჩილაძეს არჩევნები რომ მოეგო (როგორც ეს მან თბილისში მოახერხა) საქართველოს წინა, ევროპაში ყველაზე მაღალი და ყველაზე ახალგაზრდა პრეზიდენტის შემდეგ ეყოლებოდა მსოფლოი მოთამაშეების მიერ ყველაზე ადვილად სამართავი და ქვეყნის შიგნით ყველაზე არარაციონალურად იმპულსური პრეზიდენტი. ჩვენი ხალხი კვლავ თხოულობს ყველაზე ყველაზეს.
ზვიად გამსახურდია ღმერთის გვერდზე იჯდა და მესიის მახვილი ეჭირა, ედუარდ შევარდნაძე კი ბერლინის კედლის მნგრეველი და ბუში მამის პირადი მეგობარი იყო.
მას შემდეგ რაც შევარდნაძის სისტემის წინააღმდეგ პერმანენტული და ხშირად ეულად ბრძოლის, ამ ბრძოლის მოგებისა და პირველი პომპეზური ინაგურაციის შემდეგ ჩვენ მოსახლეობამ დავინახეთ რომ, სააკაშვილი გარდა გულწრფელად ფიცხი და რადიკალური, გველეშაპის მომრევი, გამარჯვებების ტალღაზე მყოფი ყველაზე ყველაზე წინამძღოლისა თურმე პოლიტიკოსიც ყოფილა და მასაც კი არ შესძლებია სახელმწიფოს მოთხოვნილბებისა და კონკრეტული მოქალაქის მოთხოვნილებების ერთდროულად დაკმაყოფილება დაზარალებულთა (შემცირებულები, დაჭერილები, სამუშაო დახურულები, დაშინებულები) გარეშე. რომ მასაც შესძლებია ცუდი ობიექტური რეალობის მიუხედავად მხნეობისა და შემართების დემონსტრირება მოსახლეობისათვის, მოსახლეობის დიდმა ნაწილმა ეს არაგულწრფელობად შეაფასა და საწინააღმდეგო, გინებით არგუმენტირებული სიმართლის ირწმუნა.
მეორე ფრაზა, რომელიც მორბენალ სტრიქონში თვალში მომხვდა არის "თუ ომი დაიწყება მიშამ და მისმა გუნდმა იბრძოლონ, ჩვენ გაჩეჩილაძეს მივეცით ხმა" მე მგონი ეს ფრაზა გაჩეჩილაძის ჭრელ ამომრჩეველს ერთ საკითხში აერთიანებს. მათ არ სჯერათ საქართველოსი, მათი საქართველოს რუქა შეჭმული ვაშლის და არა სოლის ფორმისაა. მათი სასურველი ქვეყნის ღერბს იეღოვას მოწმეთა ტრანსფორმირებული წარწერა ამშვენებს "მე მწამს ღმერთი იეღოვა და არა სახელმწიფო. მე არ ვიბრძოლებ სახელმწიფოსათვის” ტრანსფორმირდა "მე მწამს ღმერთი - ჩემი ბინა და ოჯახი და არა სახელმწიფო. მე არ ვიბრძოლებ საქართველოსათვის”. the end.
მას შემდეგ რაც შევარდნაძის სისტემის წინააღმდეგ პერმანენტული და ხშირად ეულად ბრძოლის, ამ ბრძოლის მოგებისა და პირველი პომპეზური ინაგურაციის შემდეგ ჩვენ მოსახლეობამ დავინახეთ რომ, სააკაშვილი გარდა გულწრფელად ფიცხი და რადიკალური, გველეშაპის მომრევი, გამარჯვებების ტალღაზე მყოფი ყველაზე ყველაზე წინამძღოლისა თურმე პოლიტიკოსიც ყოფილა და მასაც კი არ შესძლებია სახელმწიფოს მოთხოვნილბებისა და კონკრეტული მოქალაქის მოთხოვნილებების ერთდროულად დაკმაყოფილება დაზარალებულთა (შემცირებულები, დაჭერილები, სამუშაო დახურულები, დაშინებულები) გარეშე. რომ მასაც შესძლებია ცუდი ობიექტური რეალობის მიუხედავად მხნეობისა და შემართების დემონსტრირება მოსახლეობისათვის, მოსახლეობის დიდმა ნაწილმა ეს არაგულწრფელობად შეაფასა და საწინააღმდეგო, გინებით არგუმენტირებული სიმართლის ირწმუნა.
მეორე ფრაზა, რომელიც მორბენალ სტრიქონში თვალში მომხვდა არის "თუ ომი დაიწყება მიშამ და მისმა გუნდმა იბრძოლონ, ჩვენ გაჩეჩილაძეს მივეცით ხმა" მე მგონი ეს ფრაზა გაჩეჩილაძის ჭრელ ამომრჩეველს ერთ საკითხში აერთიანებს. მათ არ სჯერათ საქართველოსი, მათი საქართველოს რუქა შეჭმული ვაშლის და არა სოლის ფორმისაა. მათი სასურველი ქვეყნის ღერბს იეღოვას მოწმეთა ტრანსფორმირებული წარწერა ამშვენებს "მე მწამს ღმერთი იეღოვა და არა სახელმწიფო. მე არ ვიბრძოლებ სახელმწიფოსათვის” ტრანსფორმირდა "მე მწამს ღმერთი - ჩემი ბინა და ოჯახი და არა სახელმწიფო. მე არ ვიბრძოლებ საქართველოსათვის”. the end.
No comments:
Post a Comment