პოლიტ მუს კონკურსები - ევროვიზია

ევროვიზია

მე არ ვიტყვი, რომ მისი დამაარსებელნი და ორგანიზატორები ცუდი ხალხი არიან, ან რაიმე მზაკვრული გეგმა აქვთ თავში (განსხვავებით "იურმალასაგან", თუმცა ამაზე შემდეგ), მაგრამ მათი შექმნილი შეფასების სქემა სამწუხაროდ მხედველობაში არ იღებს ტალანტს, და სულ უფრო დამოკიდებული ხდება პოლიტიკასა და დემოგრაფიაზე.

ასეთი შოუების გულშემატკივრად ან თუნდაც მაყურებლად ნუ ჩამთვლით, მაგრამ აგრესიული პრომოცია-რეკლამირების შედეგად მეც გავერკვიე რომ :
-ევროვიზია არის კონკურსი ნაკლებად ცნობილი ევროპელი დებიუტანტი შემსრულებლებისთვის.
-შეფასება ხდება მთელი ევროპის ტელემაყურებელთა ზარების მეშვეობით.
-ვინც მეტ ხმას მიიღებს, გამარჯვებულიც ისაა.

-იმისათვის რომ მრავალრიცხოვანმა ქვეყანამ თავისი წარდგენილისათვის დარეკილი ზარების სიმრავლით მუდმივად არ გაიმარჯვოს მცირერიცხოვან ქვეყნებზე, მოძებნილია ასეთი შეზღუდვა - მოქალაქეს არ აქვს უფლება მხარდასაჭერი ხმა გაუგზავნოს თავისივე ქვეყნის წარმომადგენელს.

ანუ ამით არაობიექტურ პატრიოტ-გულშემატკივართა დიდი არმიას ჟიურის პულტი ჩამოერთვა. ტალანტს მიეცა საშუალება გაიმარჯვოს რაოდენობაზე.

რეალობაში მთლათ ასე ვერაა და აი რატომ.

1. დიასპორის მოსახლეობა ხმას აძლევს თავისი პატრიის წარმომადგენელს.

2. მონათესავე ერების მოსახლეობა ხმას აძლევს მონათესავე ერს.

3. ხმის მიმცემ მასაზე ქვეყნებს შორის პოლიტიკური ურთიერთობების ტალღები (მეგობრულია თუ კონფლიქტური) ახდენს გავლენას.

და რას ვიღებთ შედეგად.
და რას მივიღებთ შედეგად ევროვიზიის ყველა შემდგომ კონკურსში?

1. I ფაქტორის გათვალისწინებით სხვებზე მეტ ქულას მოიპოვებს ის ქვეყანა რომელსაც დიდი დიასპორა ჰყავს ბევრ ქვეყანაში.

სლავურ ქვეყნებს ერთმანეთში და დასავლეთში, სომხებს ყველგან, თურქებს გერმანიაში და ა. შ.

2. მეორე ფაქტორის გათვალისწინებით სხვებზე მეტ ხმას მიიღებს მონათესავე ქვეყნების ჯგუფის წარმომადგენელი.

ევროპაში 10 სლავური და 3 გერმანულენოვანი ქვეყანაა.

3. ქვეყნებს ყოველთვის ექნებათ სიმპათია ანტიპათია ერთმანეთის მიმართ და ამ ჭიდილში ერთერთ ქვეყანას ეყოლება მეტი გულშემატკივარი ქვეყანა ვიდრე მეორეს. ესეც იმოქმედებს ხმისმიმცემთა არაობიექტურობის (ე. ი. არა მხოლოდ ხელოვნების შეფასების) სასარგებლოდ.

ანუ მომავალ ევროვიზიებში გაიმარჯვებენ სლავური ქვეყნების წარმომადგენლები.






სომხეთი და თურქეთ დიასპორის მეშვეობით ყოველთვის იქნება 10-ეულში,

აზერბაიჯანი-თურქეთი,
გერმანია-ავსტრია-შვეიცარია,
ბენელუქსის ქვეყნები ერთმანეთს უპირობოდ მისცემენ პირველობას.

ევროვიზიაზე ვერასდროს გაიმარჯვებს ბრიტანეთი, ესპანეთი, საფრანგეთი, პორტუგალია და.. საქართველო.

ძალიან კარგი კომპანიაა, ხუმრობის გარეშე.

ამით ამ ქვეყნების რენომეს, თუნდაც მუსიკალურ რენომეს არაფერი დააკლდება.


მათ მსოფლიო მუსიკაში ეპოქები (ბრიტანეთი) და პლასტები (საფრანგეთი-შანსონი, ესპანეთი-ფლამენკო, პორტუგალია-სამბა) შექმნეს.

ჩვენს რენომეს კი არ აწყენდა სტიმული, მაგრამ როგორც ჩანს ევროვიზიაზე ჩვენი ნიშა არა "საპრიზო ადგილი", არამედ მაყურებლთა გულში ჩარჩენილი სიმპათიაა.

ეს კი შეგვიძლია.

მე მგონი ეს კარგად შეძლო ხალვაშმაც და ღურწკაიამაც.

მადლობა მათ.

უნდა მივიღოთ თუ არა მონაწილეობა ევროვიზიაში?

კი!

პირველი; დსთ-სი არ იყოს, ეს მოხერხებული ტრიბუნაა,
მეორე - "პალაჟენიე ობიაზივაეტ",
მესამეც - მიზანი, მაყურებლის სიმპათიის დამსახურება მიღწევადია ჩვენი მომღერლებითვის.

უბრალოდ, ჩვენი მოლოდინები უნდა იყოს რაციონალური,
ჩვენი რეპერტუარი უნდა იყოს ზომიერად ემოციური, დასამახსოვრებელი და ნაკლებად პათეტიური.

სხვათა შორის ეს მე მგონი ყველა მონაწილის შეცდომაა - თვლიან რომ უნდა იმღერონ ყველა სიმღერის მჯობი სიმღერა, რაღაც ჯექსონის "ერს სონგს"-სა და ვიტნი ჰიუსტონის "ენდ ააააააააააააი"-ს ნაჯვარი, და რა თქმა უნდა, მორიგ საშინელებას ქმნიან.

ჩემამდე დემოგრაფიულ-პოლიტიკური გათვლები თურმე ჩვენს ორგანიზატორებსაც გაუკეთებიათ. თურმე ღურწკაია რუსებს ყვარებიათ და ხმას მისცემენო.

არ მისცეს!

რუსებისათვის მიუღებელი აღმოჩნდა "მათი" ღურწკაიას აფხაზეთიდან დევნილი ქართველის სტატუსით, აფხაზეთზე ნამღერი "ფის ვილ ქამ".