სულ 50 ბგერა 33-ის ნაცვლად.

ადამიანები 21 საუკუნის დასაწყისში ერთი უცვლელი თავისებურებით, ჩავთვალოთ სისუსტით განსხვავედებიან მომავლის ადამიანებისგან.



უცხო ენებზე სასაცილოდ მეტყველებენ, ზოგ ბგერას სასაცილოდ ამახინჯებენ, ზოგჯერ სულაც სხვა ბგერით ანაცვლებენ.
მოკალი და ვერ ათქმევინებ წესიერად.
ამტვრევენ, წვალობენ, დასაცინები ხდებიან.


22-ე საუკუნეში ან მანამდეც ვეღარ იპოვნი ენაბრგვილ ადამიანებს, რომლებიც საკუთარ ენას საკმარისად ვერ იმორჩილებენ იმისათვის რომ სხვა ხალხის ენებზე გავრცელებული ბგერები ამოთქვან.


დღეს და ალბათ მომავალშიც კაცობრიობას გაუჭირდება თქვას ყ, ჭ, ძ, მაგრამ ყველას შეეძლება სწორი პრონანსით თქვას ინგლისური, რუსული, ესპანური, ფრანგული ბგერები.

თუ გვარიანად დაგაბნიეთ ამ შესავლით, განაგრძეთ კითხვა, აუცილბლად გავალთ სამშვიდობოს.

აი უყურე.

აღმოჩნდა რომ ადამიანი ბგერებს, მათ წყობას, წარმოთქმას სწავლობს შვიდი- თოთხმეტი თვის ასაკში.

ადამიანები თავის ნაშიერებს საკუთარ ენას- ე. წ. დადა ენას ასწავლიან და მხოლოდ მოგვიანებით ასწავლიან მათ სხვა საჭირო ენებს.

ორენოვან ოჯახებში ერთდროულად ღებულობს ორივე ენის ბგერებს ბავშვი ჩვილობის ასაკიდან და ორივე პრონანსს უზადოდ ითვისებს, თანაც უპრობლემოდ.


არის აზრები, რომლებიც მას შემდე რაც საჯაროდ ითქმება, აღარავინ გააბათილებს და რჩება ასე, ჰაერში გამოკიდებული.
ერთერთი ასეთი აზრი "ქართულ სინამდვილეში" 1991 წელს ითქვა ლინგვისტი-ფილილოგი პატრიოტისგან და დღესაც დაკიდებულია -
ითქვა,
არ შეიძლება ბავშვს მცირე ასაკიდან ასწავლო უცხო ენა, მას ტვინი გადაეწვება, ენაბრგვილობა დაემართება, ასწავლეთ ბავშვებს ქართული, უცხო ენა კი 14 წლის ასაკში.
რათა არ აერიოს, ქართველია თუ რუსი.



არავინ განაგრძო ამ თემაზე პოლემიკა, მიღებული იქნა სასარგებლო რჩევად.



არადა თურმე სინამდვილეში, ბგერების წყობის მიღების უნარი იხურება 12 თვის ასაკიდან. მოგვიანებით მისი სწავლა თითქმის შეუძლებელი ხდება.


ამიტომაა, რომ 100% რუსულ აუდიოსივრცეში გაზრდილ რუსებს ყვალაზე ძაან უჭირთ ინგლისურად უაქცენტოდ საუბარი. მათი სიტყვების მარაგი და გრამატიკა შეიძლაბა საუკეთესო იყოს, მაგრამ ბგერებს ვერაფერს უხერხებენ.

ასეთივე მდგომარეობაში ხვდებიან 100% ინგლისურ აუდიოსივრცეში გაზრდილი ამერიკელები, ქართული ბგერები მათთვის უბრალოდ დაუძლევადი სირთულეა.

მეორე მხრივ მომავალშიც მათ კი არ დასჭირდებათ უცხო ენების უაქცენტოთ ცოდნა, არამედ მთელს მსოფლიოს მოუწევს ინგლისურად (რუსულად, ფრანგუულად, გერმანულად, ესპანურად) მეტყველება.

დედა ენას არავითარი საფრთხე არ ემუქრება, დედა ენას, ნატივ ბგერებს და სიტყვებს თავისი ადგილი დარჩებათ.


მაგრამ,

ვინ თქვა რომ ჩვილს 7-12 თვის ასაკში მხოლოდ 33 აბორიგენული ბგერის სწავლა შეუძლია?

რატომ ჰგონიათ მენტორებს, რომ იგივე ასაკში წარმატებით ვერ მიიღებს ბავშვი ვთქვათ 33 კი არა, 53 ბგერას?

და საერთოდ, რამდენი გლობალურ-კოსმოპოლიტური ბგერა იარსებებს მომავლის კოსმოპოლიტურ დედამიწაზე?
ჩვილი ბავშვის ტვინს სულაც არ ადევს კლიტე, რომ არ მიიღოს ის ბგერები, რომელთაც მის ეროვნულ ალფავიტში ცალკე ასო არ შეესაბამება.

მაგალითად რ ქართულად, რ რუსულად, რ ფრანგულად და რ ინგლისურად ერთმანეთისგან საკმაოდ განსხვავებულად წარმოითქმის, 4 სხვადასხვა ბგერაა.

მერე რა რომ ერთი სახელი აქვთ?
ვასწავლოთ ჩვილს ოთხად და არა ართად,
ქართული ფ და რუსული ფ ერთი სახელია, გამოითქმის სრულიად განსხვავებულად,
ქართული ლ, მეგრული ლ და ფრანგუული ლ სრულიად განსხვავებული ერთმანეთისგან ( მეგრული ფრანგულს უფრო ჰგავს)
ქართული წ სხვაა და რუსული წ სხვა (წიტრაძ- რვეული)


ვასწავლოთ ბგერებად და არა ასოებად.


მოკლედ.


უნდა შეიკრიბოს იმ ბგერათა ანბანი, რომელიც მომავლის მსოფლიოში ადამიანის წარმატებას ხელს შეუწყობს (ან პირიქით რომ ვთქვათ, ადამიანი მათი ვერწარმოთქმის გამო წარუმატებელი არ იქნება).

ალიაბალია 50 ბგერა უნდა ისწავლოს ჩვილმა, ქართული რა თქმა უნდა და კიდევ 17.
f,r,s,t,iu,w,v ...

ადვილად მისაღები ფორმით - სპეციალური აუდიო სიმღერებით, ლექსებით, იავნანებით.



ან კიდევ უკეთესი, დაივიწყეთ სწავლა, სწავლება და გეგმა - აყურებინეთ ჩვილს ტელევიზორი სხვადასხვა ენებზე.
საკმაოდ ხანგრძლივად.


იქნებ ეგეც იყოს საკმარისი.
მაგრამ სასწავლო პროგრამა თუ გაკეთდა, თავისი პლიუსები მასაც ექნება.




დოგ მოვიდა უკუსილა?

ტედ.კომი ამ ლინკის მოსაძებნად კაი ხანი ვკენკე. ნახეთ, ზუსტად ამ თემაზეა.