პერსონალ სპეის - ზვიგენები

გაწუხებს თუ არა თბილისში ავტომობილთა უწესრიგო მოძრაობა? 
 
ბრაზობ თავხედ მძღოლებზე? 

გიწევს ხანგრძლივი სიგნალის მიცემა იმ თავხედისთვის რომელიც დამუხრუჭებას გაიძულებს? 

მანქანიდან შენობაში შესვლისას გრჩება განწყობა რომ ამ ქვეყანაში ჯუნგლის კანონი ძალაშია, (ადამიანი ადამიანისთვის მგელია)?


გეტყვი რომ ცდები

ეს ხალხი, ავტომოძრაობის სუბიექტები არც მგლებია და არც თავხედები

უბრალოდ, მათ არ აღმოაჩნდათ უნარი საავტომობილო მოძრაობის წესების მნიშვნელობა და დანიშნულება დაენახათ. 

მექანიკურად დაზუთხვა და გამოცდის ჩაბარება არ არის საკმარისი, წესები, რომლებიც გულთან არ მოდის თავიდანაც ვარდება. 

გულთან კი იმიტომ არ მოდის, რომ მათი შინაარსი მიუწვდომელია და მათი თვალსაზრისით ბრეჟნევის მიერაა მოგონილი ხალხის გასაწვალებლად და დასაჩმორებლად

არადა წესები, ქუჩაში მოძრაობის წესები ცივილიზაციის ერთერთი ყველაზე ეფექტური გამოგონებაა, რომლის გარეშეც შვედეთის ქუჩებიც ინდოეთის ქუჩები იქნებოდა. 


არადა ძალიან ადვილია დაარწმუნო მძღოლი ქუჩაში მოძრაობის წესების რაციონალობაში და დაანახო თუ რა შედეგი მოჰყვება ერთი შეხედვით უმნიშვნელო მანევრს. 


პერსონალ სპეის ის სივრცეა, რომელიც ეკუთვნის ადამიანს ხალხში, პესრონალ სპეისის საზღვარზე ახლოს მისვლა განიხილება როგორც პირადულში შეჭრა, აგრესია. 
პესსონალ სპეისი ცვალებადია, გადატვირთულ ავტობუსში და მეტროს ვაგონში ის იმდენად პატარაა, რომ უცხო ადამიანის გვერდიგვერდ ან თუნდაც მიჭყლეტილი ყოფნა არ შეგიქმნის დისკომფორტს, თავისუფალ ვაგონში კი ორი ადამიანი მხოლოდ იმ შემთხვევაში შეიძლება ისხდნენ მიჯრით, თუკი ერთმანეთს უშვებენ საკუთარ პირად სივრცეში. 
უცხო ადამიანის გვერდით ახლოს დაჯდომა ნიშნავს თავხედობას,სხვისი  პირადი სივრცის მოკვეთას, აგრესიას. 

პირადი სივრცეები განსხვავებულია სხვადასხვა კულტურაში
პარიზში  ის დიდია, ჯაკარტაში პატარა, თბილისში კი მათ შუა. 

  
ატომობილებსაც აქვთ პირადი სივრცეები. 
პირადი სივრცე ცვალებადი ზომისა და ფორმისაა. ის იზრდება სიჩქარის მატებასთან ერთად და იდრიკება მანევრის  მსვლელიბისას მარჯვნივ ან მარცხნივ. 
ავტომობილების მოძრაობის ზედხედი რომ წარმოვიდგინოთ ყოველი მათგანის პირადი სივრცე ზვიგენის ზედხედის  ფორმის იქნება. 

ადამიანებს უჭირთ საავტომობილო წესების მექანიკური სწავლა, მაგრამ ზედხედში საავტომობილო მოძრაობის ძვიგენი პესონალ სპეისების მონაწილეობით ნახვა მათ ძალიან ადვილად და სამუდამოდ დაამახსოვრებს ამ წესებს. 
ზვიგენები ყველა სუტუაციაში აჩვენებს წესის ლოგიკურობას და აგრეთვე მნიშვნელიბას. 

საჭიროა მხოლოდ გავაცოცხლოთ ზვიგენები და ერთმანეთის კბენის უნარი მივცეთ, ეს ყველაფერი ნიჭიერად დავხატოთ და ემოციებით დავხუნძლოთ. 

წინ მიმავალი მანქანა თუკი უცაბედად გვერდით ხაზს იკავებს და იმ ხაზზე სწრაფად მოძრავ უკანა ავტომობილს ამუხრუჭებინებს, უნდა დამოიხატოს ასე. სწრაფ ხაზში მიცურავს დიდი ზვიგენი. შუა ხაზიდან მას უცაბედად, ზვიგენის მანევრით კბენს პატარა ზვიგენი გვერდში და ამოკლებს უკან მაგრამ სწრაფად მოძრავ ზვიგენს. სწრაფი ავტო მუხრუჭით ცდილობს არ შეეჯახოს წინა ავტოს. მაყურებელს კი უფრო დრამატული სცენა აქვს ნანახი ზვიგენების მონაწილეობით. 

ასე ცალკეული გავრცელებული  კონფლიქტური სიტუაციების ჩვენებით შესაძლებელია სამუდამოდ დაამახსოვრო მძღოლს ქუჩაში მოძრაობის წესები. 

არასწორი პარკირებისას ავტოს ვიზუალური იერი შეიძლება გამოიხატოს განიერი აგურის ღობედ, რომელსაც მანქანის ზომაზე უფრო განიერია. 
პირადი სივრცე აქვთ ქვეითებსაც ვთქვათ კამბალას ფორმის. გზაჯვარედინზე მანქანის ქვეითთან ზედმეტად მიახლოვება ნიშნავს ზვიგენის მიერ კამბალას ფრთის მოჭმას, რასაც ახლავს ქვეითის შეშინებული თვალები. 


ზვიგენმა უკან გადააგდო ქვეითი ორმაგი უწყვეტი ხაზიდან, იმიტომ რომ ზვიგენი უხეშად უსწრებდა სხვა ავტოს. უკანდახეული ქვეითი სხვა ზვიგენის ხახაში მოხვდა.  ის ზვიგენი დენდარტყმულივით ასხმარტალდა რომ ადამიანი არ შეჭამოს, გადავიდა მარჯვენა ხაზზე სადაც მოაჭამა სხვა ზვიგენს თავი. 

ასეატი სერიალი იქნება ეფექტური მთელი მსოფლიოს მასშტაბით, ის მოთხოვნადი იქნება როგორც განვითარებად, ასევე განვითარებულ ქვეყნებში როგორც სასწავლო მასალა მოზარდთათვის. 

შესაბამისად ექნება ფასი და იქნება მომგებიანი. 
არ დაიხარჯება და გაცვდება

მოთხოვნა მასზე პერმანენტულად აღმოცენდება ახალი თაობის ზრდის პარალელურად. 


ასეთი ფილმი თავიდანვე უნდა შეიქმნას მაღალი დონის გრაფიკით და სცენარით.