ცდისა და შეცდომის მეთოდი
დასავლური ცივილიზაციის წარმატების ერთერთი მთავარი ფაქტორია
ის ერთ მოულოდნელ საკითხშიც ჩანს - სიმღერათა ტექსტებში
სიმღერათა ტექსტების სირთულით დასავლეთი აღემატება დანარჩენ მსოფლიოს ( მათ შორის განსაკუთრებით საქართველოს) ალბათ ასჯერ.
დაახლოებით ისე, როგორც აღემატება სექსპირი საბავშვო ბაღის პოეზიას.
მაგრამ , ეს წარმატება უამრავ წარუმატებლობაზე გავლით მოვიდა.
უთვალავი სიმღერის უბრიყვესი ტექსტი არასათანადო პათოსით იქნა ნამღერი.
რათა მერე შეექმნილიყო მართლაც მწვერვალები:
ენ ლენოქსი
ლეონარდ კოენი
ფილ კპლინზი
ბობ დილანი
ბიტლზები
და ზოგადად - დონე ასულიყო შურის გამჩენ სიმაღლეზე.
ჩვენ გარშემორტყმულნი ვართ ქართული სიმღერებით ბრიყვი ტექსტებით.
მე მგონი ჩვენი საზოგადოება არ იძლევა ნებართვას მომღერლებმა უფრო ბრიყვი ტექსტები, უბრიყვესი ტექსტები იმღეროს, და ამიტომაც ვერასდროს დაიწერება შედევრი.
ტექსტების თემატიკა არ უნდა იზღუდებოდეს, დაე იმღერონ უმნიშვნელო თემებზე სასაცილო პათოსით, იმღერონ თავგანწირვაზე ჩიკი ჩიკი რითმში.
სამი ოთხი აშკარა ფიასკოს შემდეგ ერთი ღირსეული სიმღერა შეიძლება გამოცხვეს.
მაშ გაუმარჯოს სიმღერებს დებილობებზე.
იქნებ სულაც მორატორიუმი გამოვაცხადოთ უკვე გადაღეჭილ შაბლონურ თემებზე: სამშობლო, თბილისი, სიყვარული, პატიება და წვიმა.
შემოვიყვანოთ ჩვენს სიმღერებში
მეზობელი,
შეფი,
ბოზი,
სამსახური,
დრო,
კითხვის ნიშნები,
სევდა,
მშობლები,
იმედგაცრუება,
ბრბო,
ზოოლოგიური ოპტიმიზმი,
etc.
მივცეთ ჩვენს მომღერლებს იმღერონ დებილური ტექსტები, ოღონდ ახალ თემებზე.
იქნებ შედევრიც გამოეპაროთ.
Thursday, February 2, 2012
The Veils ცდისა და შეცდომის მეთოდი
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment