რა სარგებლობა მოაქვს შამანს?

 მგელი ადამიანის ისტორიული ძლიერი მეტოქეა, ადამიანს უძველესი ხანიდან აქვს მგლის არამარტო შიში და მტრობა, არამედ პატივისცემაც. 
მგლი კაცობრიობის  ერთერთი უძველესი ტოტემი, ანუ ღმერთია. 
მას თაყვანს სცემდნენ, აქანდაკებდნენ, ხატავდნენ, მუხლს უხრიდნენ და.. სწავლობდნენ. 
ადამიანებმა ვიცით, რომ მგელი განსხვავდება მთელი ფაუნისგან. 
ის ქმნის მყარ ოჯახს, ერთს  მთელი ცხოვრების განმავლობაში. 
უსაზღვრო ამტანობით და შეუპოვრობით ძლევს დღეში 50 კილომეტრს მშიერი, და ასე შეუძლია ერთი კვირა არ გაჩერდეს, 
მას უყვარს შვილები, დიდხანს ზრდის მათ და პატარებს  კვებავს საკუთარი შეჭმული  ლუკმა- თაგვებით,  რომელთაც  მონადირების შემდეგ ლეკვების წინ იღებს. 
მგელს რთული, მრავალსაფეხურიანი კომბინაციების ჯაჭვით შეუძლია მსხვერპლის დაჭერა, ის საუკეთესო  მებრძოლი ტაქტიკოსია.


მგელს არ აქვს ხელი და არ შეუძლია საკუთარი ძალისა და სიზუსტის გაორმაგება როგორც ადამიანს, მავრამ შეუპოვრობით, სისწრაფით, დაუღლელობით ზოგჯერ ადამიანის უპირატესობებს ძლევს. 
მგელს აქვს ღირსება, ის არ იწვრთნება. ადამიანმა  ვერ აიძულა მგელი გაეკეთებინა ის, რაზეც დაიყოლია ლომი, დათვი და ვეშაპი. 
ადამიანმა მხოლოდ მგლის  ვოლიერში გამომწყვდევა შეძლო, სადაც მგელი მოდმივად ბორგავს და ძუნძულებს, არ ეპუება ტყვის ბედს. 

ადრეული ნეოლითის მცხოვრებ ადამიანსა და მგელს თანაბარი ძალის მქონე მტაცებლებად შეაფასებდა უცხოპლანეტელი მკვლევარი. მასინ იყვნენ კიდევაც თანაბარი ძალისანი. მთავარი კონკურენტები იყვნენ ნადირის ხელში ჩასაგდებად.

შემდეგ ადამიანმა მკვეთრი ნახტომი გააკეთა პროგრესისკენ, მან ის ბორბალი აღძრა, რომელმაც  მუდმივი განვითარების ხარჯზე ადამიანისა და მგლის შესაძლებლობები ადამიანის სასარგებლოდ მუდმივი დაშორების რეჟიმში გადაიყვანა - ადამიანმა ევოლუცია დაასრულა და პროგრესი განაგრძო. 
და როდის მოხდა ეს? 
ვერსიები ხომ გაქვთ, მაგალითად ასეთი: 
ადამიანმა აითვისა და შეინახა ცეცხლი
ან
ადამიანმა მოიგონა ბორბალი
ან 
ადამიანმა მოიგონა მშვილდისარი
ან
ადამიანმა ჩაიცვა ტყაპუჭი
ან 
ადამიანმა სამომავლოდ გადაინახა საჭმელი
ან
ადამიანმა ინფორმაცია სიტყვებს დაუკავშირა და ისწავლა ლაპარაკი
ან 
პოლიგამიიდან გადავიდა მონოგამიაზე
ან
შეიქმნა რელიგია
ან
შეეშინდა სიკვდილისა და მკვდრების შურისძიების
ან
შეიქმნა ტაბუ საკუთარი სექსუალური საქციელისათვის
ან
ფეხზე დადგა და წინა კიდურები ხელებად განივითარა
ან 
ხელის მტევანზე ცერი მართობულად განივითარა, რითაც ნივთებით რთული მანიპულირება შეძლო. 
ან 
შეიწყალა, მოეფერა, აჭამა და აცოცხლა მოხუც ადამიანს, რომელმაც პირადი გამოცდილებით მოპოვებული და გადმოცემული სიბრძნეებით მოამარაგა ადამიანთა ჯოგი. 



ყველა აქ ჩამოთვლილ ფაქტორს შეეძლო მნიშვნელოვანი როლი ეთამაშა პროგრესის დასაწყებად, მაგრამ მიმაჩნია, რომ მათგან ყველაზე მნიშვნელოვანი მოხუცებისათვის სოციალურ იერარქიაში ადგილის მიჩენა იყო. 
მაშინ ხანდაზმულმა ადამიანებმა, რომლებიც მანამდე უსარგებლონი და შესაბამისად განწირულნი იყვნენ,  ჯერარნახული კრეატივიზმი გამოავლინეს, გახდნენ შამანები  და მოიპოვეს მნიშვნელობა მღვიმელთა შორის. 


შამანობის გაჩენა ყველაზე მნიშვნელოვან ისტორიულ გარდატეხად მიმაჩნია კაცობრიობის ისტორიაში. 
ამით ადამიანი  პრინციპულად აღემატა მგელს, რომელმაც ვერ შეძლო გამოცდილი მგლისგან ხეირის მიღება და პირველივე ამცდარი ნახტომის შემდეგ ჩამოწერა ბელადობიდან. 

ბელადები ადამიანისა და მგლის გარდა თითქმის ყველა მტაცებელს ჰყავს, ლომს, სპილოს, აფთარს, გორილას, ბაბუინს. ბელადები იერარქიის ორგანიზებას ცხოველებშიც ახერხებენ, მაგრამ ცხოველებს არა ჰყავთ შამანი, რომელიც მათ გამოცდილებას შემოუნახავს, ტაბუებსა და რიტუალებს მოუგონებს და რომელიც დაუმტკიცებს მოგვარეებს, რომ პრაქტიკული უნარების გარდა ირაციონალური უნარებიც მნიშვნელოვანია. 

შამანებმა გაუხსნეს მღვიმის ტომს საფიქრალი თემები: 
სიკვდილი, სული, ნადირობის იღბალი, უზენაესის წყალობა, უზენაესი სამსჯავრო, ჯანმრთელობა, ამინდი, წესი, ტაბუ, ირაციონალური იერარქი, რომელიც ბელადზე ძლიერია და.... დაიბადა ადამიანი.



შამანები დღესაც არიან, თუ გინდა შეიხედო 200 საუკუნის უკან გამოქვაბულში შეყუჟულ ადამიანთა სადგომში
და იპოვო ის პირველი სხივი, რომლითაც მათზე ძლიერი, სწრაფი, მგრგვინავი მტაცებლებით გარშემორტყმულმა ადამიანმა პირველობა მოიპოვა, უნდა ნახო შამანები. 
ჩვენ გვასწავლეს, რომ ისინი შარლატანები, მატყუარები, განუვითარებლები, ამბიციურები და ცრურწმენებით შეზღუდულები არიან, რომ იქმნიან გამოგონილ სამყაროს და ამ სამყაროს სხვას ახვევენ თავზე ... 
მოკლედ, არიან ადამიანები. 

იყო დრო, როცა ისინი იყვნენ ადამიანები ცხოველების, ჰომო ერექტუსების გარემოცვაში. მათ ინტელექტით შეძლეს გავლენის და საზრდოს მოპოვება სოციუმში. 

ასე რომ, თუკი დროის მანქანა ადრეულ ქვის ხანაში გაგიფუჭდა და იქიდან ვერ გამოაღწიე, იცოდე, რომ მოხუცდები, თავი შამანობით უნდა გადაირჩინო. ასწავლე მათ განყენებული აზროვნება და.. თანაგრძნობა, შეაგნებინე საკუთარი უმნიშვნელოობა და სასრულობა, მიეცი მოზომილი იმედები და აღუთქვი ზენაარი სამსჯავრო, მირცი მათ მორალი და წესები, მოეფერე მათ ავადმყოფებს, უბედურება, უიღბლობა, სიკვდილი მათივე ბოროტებითა და უწესობით ახსენი და..
და ბედნიერ სიბერეს დაიმსახურებ.
ადვილია, ეს ხომ შენამდე მილიონ შამანს გაუკეთებია.




პ. ს. მე ალბათ ბოლო თაობა ვარ, რომელიც ბავშვობაში ავადმყოფობისგან მოჩიფჩიფე გამომლოცავ შამანს ( ჩემ შემთხვევაში ნადია ბაბუდას) მოურჩენია ნახშირით, დანით და ტრანსით, რომელშიც ადვილად ვვარდებოდი მაღალი სიცხის ფონზე. 
ჩემთვის ის რამოდენიმე ეპიზოდი ჩემდამი უდიდესი თანაგრძნობის და სიყვარულის სეანსები იყო. მათ გახსენებაზე სიყვარულით ვივსები ჩემი ბავშვობის ადამიანების მიმართ.  ნამდვილი შამანები ალბათ განუზომლად დიდი სიყვარულისა და თანაგრძნობის უნარის მქონენი იყვნენ. 

მივედი ჩემ მთავარ სათქმელთან. 
ადამიანი სიყვარულმა და თანაგრძნობამ გააჩინა. 

აი აქ ავმაღლდი ბერტრან რასელამდე, რომლის მიხედვით კაცობრიობა ვითარდება ნაკლები თანაგრძნობიდან მეტი თანაგრძნობის და მეტი შიშიდან ნაკლები შიშის მიმართულებით. 
შამანებამდე ადამიანს ჰქონდა უსაზღვრო შიში და მიზერული თანაგრძნობა, მომავლის დედამიწაზე ადამიანს ექნება მიზერული შიშები ( ყველაფერი გაკეთებული ექნება უსაფრთხოების, სტაბილურობისა და ჯანმრთელობისათვის) და მაქსიმალური თანაგრძნობა. 


აქედან ბოლო კომპონენტი ყველაზე იაფია, დღესვე მიღწევადია, და იქნებ ყველაზე მნისვნელოვანიც.