მისი დასავიწყარი ნურაფერი მოგცეთ ღმერთმა

რუსების თვალით










ეს სადღეგრძელო გსმენიათ?
წასულების სადღეგრძელოს მიაყოლებენ, მისი დასავიწყებელი ნურაფერი მოგცეთ ღმერთმაო.

ანუ, ისეთი უბედურება არ შეგხვდეთ, რომელიც ამ მწუხარებას დაგავიწყებთო.

კარგი სურვილია, კეთილგანწყობილი.



ჩვენ მოგვცა, 080808-მ დაგვავიწყა ის თუ როგორი იყო რუსეთი მანამდე.
არადა, თურმე ზუსტად ისეთი იყო, როგორიც მას შემდეგაა, რომელიც არ გცნობს, გაჩმორებს, ტკენა ტკენით რომ ცდილობს დაგიმორჩილოს, შეგჭამოს, თან გკბენს, თან გბოჭავს თანაც ამ ყველაფერს ცივილიზაციის სახელით და მანდატით გიკეთებს. 
საქართველო რუსეთის ომი იქნება და ამ ომს რუსეთი მოიგებს, ეს წინასწარგადაწყვეტილი იყო უკვე იმ დროს, როცა სეპარატისტული ტერიტორიების მოსახლეობას რუსეთის მოქალაქეობის მიცემით დაუმტკიცა მე დაგიცავო, როცა მათ ლიდერებს პირველად და შემდეგ უამრავჯერ შეხვდა, შეხვდა და მეგობარი უწოდა, როცა მათი ქალაქებში  ბილბორდები დასვა რუსეთის პრეზიდენტითა და დროშით, როცა ყველაზე პროგრესული, ევროპის ქვეყნების მონაწილეობით შედგენილი შეთავაზებები  სეპარატისტების მიმართ უნიტაზში ჩაუშვა. 


საქართველოს რესურსი ერთადერთი იყო ამ ომში.. ომი არ დაწყებულიყო, რუსეთს ვერ გაებედა. 

თუმცა ზუსტად ასეთივე რესურსი აქვს რუსეთის წინააღმდეგ მსოფლიოს ბევრ, უმეტეს ქვეყანას. 

რატომ გაგვიბედა ჩვენ? 

იყო თუ არა შანსი საქართველოს გაერთიანებას შეგუებოდა და ეს მისი სამტრო წინასწარგენწყობა და ზრახვები თავისთვის შეენახა? 

ალბათ მაინც იყო, თუკი ის ვერ მოახერხებდა თავის შიდა სმი სივრცეში ერთმანეთისგან გაეყო საქართველო და საქართველოს პრეზიდენტი."სააკაშვილი ვეძ ნიკტო ნი ლუბიტ" აი გასაღები ომის დაწყებისთვის, და ის გასაღები მას ჩვენ, ქართველებმა ჩავაბარეთ, იმათ ვინც 080808 მდე მიტინგებზე ვხაოდით და იმათაც, ვინც ამ მიტინგების  საწინააღმდეგო ძალა ვერ დავანახეთ რუსეთს. 
არადა რუსეთი ომემდეც, 3.10.07 მდეც 26.05.08 მდეც ისეთივე მტერი იყო როგორც ახლაა, თუმცა ჩვენ მას ვეღარ ვიხსენებთ, რუსეთმა მისი დასაVიწყარი მოგვცა, რეალური ომით მან ომამდელი რუსეთის ავაზაკობანი დაგვავიწყა.  
არადა დროა დავალაგოთ ჩვენი მოგონებები, ბოლო 5 წლის მოგონებები თუნდაც. 
რა მდგომარეობა იყო 2005 წელს და რა მოხდა შემდეგ?